නිර්මාණය සහ විචාරය හෙවත් මේ කොන සහ අනිත් කොන - A lesson learnt in 2007

මේ මීට වසර නමයකට පමණ පෙර මා ප්‍රායෝගිකව උගත් පාඩමකි.

එවකට මා සංස්කාරකවරයා ලෙස ස්වේච්ඡා තනතුරක් දැරූ ඕස්ට්‍රේලියාවේ, නිව් සවුත් වේල්ස ප්‍රාන්තයේ සිංහල සංස්කෘතික හමුව විසින් සිය සාමාජිකයින් සහ අනෙකුත් හිතවතුන් වෙනුවෙන් ආරංචි නමින් මාසික පුවත් හසුනක් නිකුත් කරමින් සිටියේ ය. මෙහි මූලික වැඩ කටයුතු කෙරුණේ සංස්කාරක අතින් නොව මාධ්‍ය අංශයේ වගකීම දැරූ සිංහල සංස්කෘතික හමුවේ උප සභාපති ස්වේච්ඡා තනතුර දරන්නා විසිනි.

පුවත් හසුනට මගේ සම්මාදම ලෙස මා එම වසරේ යෝජනා කළේ, ඒ ඒ මාසයට අදාළ ඡායාරූපයක් සමග විශේෂයෙන් රචනා කෙරුණු කවියක් පළ කිරීමයි.

ආරංචි පුවත් හසුනේ 2007 ජූනි මාසය වෙනුවෙන් නිකුත් කෙරුණු කලාපයේ මේ විචිත්‍රාංගය සඳහා මා යොදා ගත්තේ ඒ පොසොන් මාසයට අදාළ පට්ට ගැසූ සිදුවීමක් නිරුපණය කෙරෙන මිහිඳු හිමි, දේවානම්පිය තිස්ස රජු සහ මුවා සහිත චිත්‍රයකි.

ඒ චිත්‍රය සමග පළ කිරීමට මා පහත සිව් පද කවිය ගෙතූවෙමි.

යෙදුනත් පොසොන් මස යුගලක් පොහෝ දින
නොපෙනෙත් මොහඳුරෙන් දැය ගැලවෙන ලකුණ
හෙටවත් දඩ කෙළිය නිම කරවන ලෙසින
නැවතත් වඩිනු මැන නිකිලිටි දහම ගෙන

මේ කවියේ තුන්වෙනි පදයේ දඩ කෙළිය යන්නෙන් කියවුණේ ඒ සමයේ ලංකාවේ යුද්ධය හා සම්බන්ධව උතුරේ ද, දකුණේ ද පැවතුණු අතුරුදහන් කිරීම් සහ මිනීමැරීම් ය.

මගේ කවියෙන් මට කියන්නට අවශ්‍ය වුණු අදහස ඉතා හොඳින් කියවුණා යැයි සෑහීමට පත්වුණු මම, අදාළ පුවත් හසුන නිකුත් වුණු පසු, ඒ රූපය සහ කවිය පමණක් එවකට ඊ-මේල් ඔස්සේ අප කවි හුවමාරු කරගනිමින් සිටි පිරිසකට යැවූයෙමි.

ඒ ඊ-මේලයට පිළිතුරු ලෙස එවකට මා ඊ-මේල් සහ දුරකථනය හරහා පමණක් හඳුනා ගෙන සිටි ජගත් ජේ එදිරිසිංහ මෙලෙස ලියා එවීය.

මේ කවියේ යොදා ඇති මිහිඳු හිමියන්ට නැවත එන්නට යැයි කීම පට්ට ගැසූ අදහසක් නොවේද?

මගේ නිර්මාණයේ මූලික අදහස ගැබ් වුණු තුන්වෙන පදය ගැන කිසිදු සඳහනක් නොමැතිව, එහි සිව්වෙනි පදයේ අන්තර්ගතය ගැන පමණක් ජගත් කළ ප්‍රතිචාරයට පිළිතුරක් යවමින් මා කීවේ, "ඔබ තුන්වෙනි පදය නොදැක, නොකියවා සිව්වෙනි පදයට ගියේ කෙලෙසද යන්න මට පුදුමයකි!" යනුවෙනි.

එය මා නොකළ යුතුව තිබූ දෙයකි!

නිර්මාණකරණය සම්බන්ධයෙන් මා කලින් අසා තිබූ, එදා අත්දැකීමෙන් ම උගත් වැදගත් කාරණයක් වන්නේ, යමෙකු නිර්මාණයක් කර එය පොදු රස වින්දනයට ඉදිරිපත් කළ පසු, එය රස විඳින අය කවර ආකාරයෙන් එහි අන්තර්ගතය ග්‍රහණය කර ගන්නේද යන්න පිළිබඳව ප්‍රශ්න කිරීමට නිර්මාණකරුවාට අයිතියක් නැති බවයි.

නිර්මාණකරුවා විසින් ජනගත කළ නිර්මාණය පිළිබඳව තම අදහස් දැක්වීමට ශුද්ධ වූ අයිතියක්, රසිකයින්ට ඇත.

ඒ පිළිබඳව යළි නිදහසට කරුණු දැක්වීම අනවශ්‍ය දෙයකි. එසේම, නිර්මාණය ගැන කෙරෙන විචාර, විවේචන, එලෙස නොව මෙලෙස විය යුතුය, විචාරකයා අල්ලාගෙන ඇත්තේ වැරදි කොනෙන් ය, එයට වැරදි අර්ථ කථනයක් දී ඇත, නිර්මාණකරණයේ දී තමන් කිසිසේත් ම අදහස් නොකළ දේ පිළිබඳව විචාරකයා කතා කර ඇති අතර එය වරදකි යනා දී වශයෙන් ආඩපාලි කීම ද, නිර්මාණකරුවා නොකළ යුත්තකි.

අවසානාවකට මෙන් මා ඇතුළු බොහෝ නිර්මාණකරුවන්ට පිළිපැදීමට ඉතා අසීරු පිළිවෙතක් වන්නේ ද එය ම ය!

-රසිකොලොජිස්ට්

(image: http://wilsonalmanac.com/ in 2007)