මරණය ගැන "ඒවං මේ සුතං" විහිළු කතා දෙකක් - Two funny stories about death

උපන්නොත් මිය යාම නියත නමුත් එලෙස තමන් මිය යන්නේ කවදාද යන්න සැමදා සැම දෙනාට ම රහසකි. එනිසාම, ඒ දිනය දැන ගැනීමට අපට ඇත්තේ කුතුහලයකි.

මේ කාරණය ඔස්සේ ගෙතුණු කතා දෙකක් මතකයේ යට ස්තරයක තිබී හදිසියේ උඩට මතුවිය.

මෙන්න එයින් පළමුවෙනි කතාව.

තමා මිය යන දිනය නිශ්චිත කවදාද යන්නත්, ඒ මිය යන්නේ නයෙකු දෂ්ට කර බවත් අතීතයේ විසු එක් පුද්ගලයෙකුට පේන කියන්නෙකු විසින් පවසන ලදී.

කරන්නට වැඩ රාශියක් තිබියදී එලෙස මිය යන්නට කැමති කවුරුන්ද?

මේ මිනිසා කළේ, ඒ කියවුණු දිනයේ නැවක නැගී මුහුදට යාමයි. මුහුදේ මැද පාවෙන නැවක සිටින විට නයෙකු දෂ්ට කිරීමට ඇති ඉඩකඩ ඉතා අඩු බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නොවේ.

නැව තුළ කිසිදු සර්පයෙකු නොමැති බව සැක හැර දැනගත් නිසා, මරණයෙන් බේරිමට කළ තම සැලැස්ම සර්වප්‍රකාරයෙන් ම සාර්ථක වෙන බවට අපේ කතානායකයාට සැකයක් තිබුණේ නැත.

ඒ දිනය කෙමෙන් ගෙවී යද්දී, තමා මරණයෙන් ගැලවීමේ ප්‍රීතිය ඔහු නැවේ සිටි අන් අය සමග බෙදා ගන්නට පටන් ගත්තේය.

දිනය ගෙවී යන්නට විනාඩි ගණනාවක් තිබිය දී, කයිවාරුවක් ගසමින්, නැව් බඳේ නයෙකු ගේ රුවක් ඇඳි ඔහු, "මෙන්න මේ වගේ එකෙක් දෂ්ට කරලා තමයි මගේ මරණය සිද්ධ වෙනවා කීවේ!" යැයි කියමින් ඒ නයි රූපයේ පෙණයට ඇඟිල්ලෙන් ඇන ඇත.

ඔහු නොදැන සිටි කාරණක් වූයේ ඒ නයි රූපයේ පෙණය ඇදුණු ස්ථානයේ මලකඩ කෑ පරණ යකඩ ඇණයක් තිබුණු බවයි.

ඒ මල බැඳුණු ඇණය ඇනීම නිසා, පිටගැස්ම වැළඳුණු කතා නායකයා එයින් ම මළේ ය.

අනාවැකිය සත්‍යය විය!

පේන කීමේ ඇත්ත නැත්ත කෙසේ වුණත්, මේ කථාවෙන් අපට කියන්නේ මැරෙන්න තියෙන දිනයේ මැරෙන බවයි.

මෙන්න දෙවෙනි කතාව.

මුල් කථාවේ ආකාරයටම එක් පුද්ගලයෙකුට ඔහු මිය යන දිනය නිශ්විතව ම, තම ජ්‍යොතිෂවේදි සුමනදාසගෙන් දැන ගන්නට ලැබුණි.

නමුත් පෙර කථාවේ සිදුවූ ආකාරයට මෙන් නොව, පැන්ෂන් යන වයසට ළංවී සිටින්නෙකුට තමා සේවය කරන සමාගමෙන් වන්දි ගෙවා සේවකයින් අස්කරන බව දැන ගන්නට ලැබුණු විට සිදුවෙන්නාක් මෙන් මේ අවස්ථාවේ දී සිදුවුණේ මේ පුද්ගලයා ඒ අනාවැකිය පිළිගෙන මිය යන්නට සූදානම් වීමයි.

ඉන්න ටිකේ ඉඳිමු සුදෝ ජොලිය දමාලා යන උපදෙස සහමුලින්ම අනුගමනය කරන්නෙකු වූ ඔහු කළේ එදින සිට සුරා, සූදූ, අවල කෙළි, වැනි තාවකාලික ජොලියක් ලැබෙන එනමුත් මුදල් වැයවෙන විනෝදාංශවල නිරත වීමයි. තම මුදල් සහ දේපල අවසාන වූ පසු ඔහු කළේ මේ විනෝද කටයුතු සඳහා විශාල වශයෙන් ණය තුරුස් වීමයි.

අවසානයේ මරු එන දා එළැඹියේ ය.

දවස ගෙවී ගොස් ඊළඟ දිනය උදා වීම ද ළංවිය.

අපේ කතා නායකයා මිය යන ආකාරයක් නොපෙනුණි.

තම මුදල්, දේපල විනාශ කරගෙන, ඊට අමතරව විශාල ණයකරුවෙකු ද වී සිටි ඔහුට පසු දින ජීවත්වීමට හැකියාවක් නොතිබුණි.

ඉතින්, ඔහු කළේ සිය දිවි නසා ගැනීමයි!

පේන කීමේ ඇත්ත නැත්ත කෙසේ වුණත්, මේ කථාවෙන් ද අපට කියන්නේ මැරෙන්න තියෙන දිනයේ මැරෙන බවයි.

මෙය ලෝවැඩ සඟරාවේ කවියක පැවසෙන්නේ මෙලෙසය.

කොතැන වුණත් නැත මරු හට බාදා
විඳින මෙසැප පින් ඇති තෙක් වේදා
ගෙවන සසර දුක් බුදු බණ නාදා
කුමන නැටුම් කෙළි කවට සිනා දා

කරුණාරත්න අබේසේකර විසින් රී-කන්ඩිෂන් කළ ඉහත අදහස අමරදේව ගයන්නේ මෙලෙස ය.

කුමන නැටුම් කෙළි කවට සිනා දා
මරුට නොමැත කිසි විටකදි බාධා
ඔබට නොදන්වා මරු මෙහි ආ දා
යන්නට සිදුවන්නේ
ඉන්නට බැරි වෙන්නේ
නොතිර සසර සාගරේ
ඉපිද මැරේ, යළි ඉපිදේ
නොතිර සසර සාගරේ
නොතිර සසර සාගරේ

-රසිකොලොජිස්ට්

(image: http://srudut.com/death-inevitable/)