අයියයි නංගියි කසාඳ බැඳලා? - What the F?

මා කුඩා කාලයේ අපේ නිවස අසල ජීවත් වූ එක් කාන්තාවක් මගේ මව ඇමතුවේ මවගේ නමින් හෝ අක්කා නංගී වැනි වචනයකින් හෝ නොව "සමන්ලා ගේ අම්මා" කියා බව මට අද මෙන් මතක ය.

සමන් යනු මගේ අම්මා ගේ කණිෂ්ඨ පුත්‍රයා ය.

ඒ ඇමතුම මට විමතියක් ගෙන දුන්නේ ඇය අපේ අම්මාට "රසිකලා ගේ අම්මා" යැයි නොකී නිසා නොවේ. එම යෙදුමේ ඇති උසුළු-විසුළුබව නිසා ය.

ඒ කාන්තාව කතා බහේ දී තම සැමියා ගැන සඳහන් කළේ, "රූපසිංහලා ගේ තාත්තා" කියායි. රූපසිංහ යනු ඇගේ පුත්‍රයා ගේ නම විය. ඇය, තම සැමියා මුහුණට ඇමතුවේ ද එලෙසම යැයි සිතමි. එය නම් යම් කිසි ආකාරයක සොඳුරු තහවුරු කිරීමක් විය හැක.

මේ ආකාරයට "ළමයින් ගේ තාත්තා" හෝ "ළමයින් ගේ අම්මා" කියා එකිනෙකාව හඳුන්වා ගන්නා අඹු සැමියන් ද ඇති බව මා අසා ඇත්තෙමි.

විශේෂයෙන් ම නොරට සිටින දෙමව්පියන් අතර මා දැක ඇති ඇමතීමේ ක්‍රමයක් නම් කෙළින් ම අම්මී, තාත්තී කියා එකිනෙකා අමතා ගැනීමයි. මේ ගැන විවේචනාත්මක ලිපියක් මේ වන විට කඩේ වසා ඇති ඔටුකතා නමැති බ්ලොගයේ ද පළ වී තිබුණි. ඔටුකතා රචකයා ඒ සඳහා භාවිතා කළ ඡායාරූප ගැන දරුණු විවේචනයක් ද එල්ල වී තිබුණු බව මගේ මතකයයි.

මේ අම්මී තාත්තී ඇමතීමට හේතුව වන්නේ, ඒ ඔටුකතාවේ ඡායාරූප මගින් කියන්නට උත්සාහ කළ කතාව නොවේ. මා නිරීක්‍ෂණය කර ඇති අන්දමට, මෙහි දී සිදුවන්නේ තම දරුවාට සිංහල කතා කිරීමට ඉගැන්වීම පිණිස වෙර දරන දෙමව්පියන් දරුවාගේ වචනවලින් කතා කිරීමට පෙළඹීම නිසා ඒ පුරුද්ද අල්ලා සිටීමකි. කොටින්ම මේ ළමයින් ගේ තාත්තා කේස් එකේ වඩාත් හොඳ භාවිතයයි.

ඒ ආකාරයට ම දරුවන් කිහිප දෙනෙකු සිටින දෙමව්පියන් ඒ දරුවන්ට අයියා, අක්කා, නංගී, මල්ලී ලෙස, දරු බසෙන්, අමතනු ද දැකිය හැක.

මගේ පියා සහ ඔහු ගේ මා දන්නා මිතුරන් එකිනෙකාව හඳුන්වා ගත්තේ මහත්තයා යන පදය සහිතවයි. මෙය ගුරු සේවයේ දිගු කලක් යෙදීමේ දී, පාසල් ළමුන් ගේ බසින් හඳුන්වා ගැනීම නිසා සිදුවූවක් යැයි සිතමි. පාසලේ දී "හරිශ්චන්ද්‍ර මහත්තයා" වූ මගේ පියා ගමේ දී නම් "චන්දර මහත්තයා" විය.

මට පුදුමය ගෙන දුන් කාරණයක් වනුයේ, මා දන්නා කාලයේ දී විවාහ වීම නිසා අපේ පවුලට ඥාති සම්බන්ධතා ඇති වූ මාමාවරුන් දෙදෙනාටත් මගේ පියා මහත්තයා ලෙසින් ඇමතීමයි. අයියා, මල්ලී ආමන්ත්‍රණයක් ඔවුන් අතර නොතිබුණි. ඒ අනුව යමින් මගේ මවට ද ඔවුන්ව, වෙද මහත්තයා සහ ධර්මසේකර මහත්තයා යනුවෙන් හැඳින්වීමට සිදුවිය.

කොහොමත් මගේ මව මගේ පියා ඇමතුවේ මහත්තයා කියාය. එසේ වුවද, පියා මව ඇමතීමට නෝනා යැයි කියනවා නම් මා කෙදිනක හෝ අසා නැත. ඒ වෙනුවට ඔහු කළේ එක්කෝ නාමපද ආමන්ත්‍රණයෙන් තොරව ඇමතීමයි, නැතහොත් "ඕයි" වැනි සුරතල් ආමන්ත්‍රණයක් භාවිතා කිරීමයි!

මීට වඩා පුදුම සහහත ඇමතීමක් ද මා අසා ඇත.

අපේ ආච්චී ගේ නිවසට ආ ගිය එක් කාන්තාවක්, ආච්චීව ඇමතුවේ මිසිස් කියාය. ඒ ආච්චීව ඇය සේවය කළ පාසලේ දී හැඳින්වුණු "මිසිස් ගුණතිලක" යන නාමය කෙටි කර ගැනීමෙන් තනාගත් ඇමතුමක් ලෙස මම පසුව දැන ගතිමි.

වයස හෝ විවාහ අවිවාහක තත්වය නොබලා කාන්තාවන්ට මිස් කියා කෙරෙන ඇමතීම නම් අද පවා දක්නට ලැබුණත්, මේ ආකාරයේ මිසිස් පමණක් කියා ඇමතීමක් මා ලංකාවේ වෙනත් තැනකදී අසා නැත.

සිනුවර ප්‍රදේශයේ නම් සමහර පරම්පරානුගත ඕස්ට්‍රේලියානු විවාහක පිරිමි තමන් ගේ බිරිඳ ගැන කරන හැඳින්වීම්වල දී මිසිස් යන පදය භාවිතා කරති.

මේ ආකාරයේ විවිධාකාර ඇමතුම්වලින් අති පුදුමාකාර ඇමතුම නම්, සමහර විවාහකයින් එකිනෙකා හඳුන්වා ගන්නා සිංහබාහු-සිංහසීවලි නම් ඓතිහාසික ආකාරයයි.

මින් වසර හතරකට පමණ පෙර දිනක, මට ඕස්ට්‍රේලියාවට අලුතෙන් සංක්‍රමණය කළ යුවලක් මුණ ගැසුණි. පසු දිනක මා ඔවුන් ගේ නිවසට දුරකතනයෙන් ඇමතා යමක් විමසූ විට පිළිතුරු දුන් සැමියා, "අයියේ මං නංගිගෙන් අහලා කියන්නම්!" වැනි අප්‍රබංශ කතාවක් කීවේය.

මා ඔහුට ඇමතුවේ ඔහු ගේ මුල් නමින් රොහාන් කියා වුවද, ඔහු ගේ පිළිතුරේ කියවුණු අයියා යනු මා බව පැහැදිලි ය. නමුත් මේ නංගී කවරෙකු ද? ඒ නිවසේ සිටින්නේ මේ යුවළ සහ පිරිමි දරුවා පමණි.

තම බිරිඳට නංගී යැයි සැමියෙකු අමතනු මා මුලින්ම ඇසුවේ එදා ය!

මා අත්දැකීම් අඩු අයෙකු ලෙස මෙය කියවන ඔබට සිතේ නම්, ඒ සිතුවිල්ල තව දුරටත් තහවුරු කර ගැනීම සඳහා, මෙය ද පවසමි.

බිරිඳක් තම සැමියා, අයියා ලෙස ප්‍රසිද්ධියේ හඳුන්වනු මා මුලින් ම ඇසුවේ පසුගිය දෙසැම්බරයේ තරම් මෑත කාලයක දී පොතක එළිදැක්වීමේ උත්සවයකට සහභාගී වූ අවස්ථාවේ දී ය.

එසේම, වෙන වෙනම මේ කතාව අසා තිබුණ ද, යුවලක් එකිනෙකාට අයියා සහ නංගී ලෙස අමතනු මා ඇසුවේ මේ වසරේ මාර්තු මස මුල සතියේ ය.

මේ විකාරරූපී ඇමතුමට හේතුව, විවිධ සමාජ ආයතනවලදී මුණ ගැසී අයියා නංගී ලෙස සහෝදරත්වයෙන් මිතුරු වුණු තරුණ පිරිස් විවාහ වීමෙන් පසුව ද, ඒ පුරුදු අත නොහැරීම ලෙස මා වටහා ගත්තෙමි.

නමුත් මෙහිදී ද, මා නිවැරදි නොවන බව මගේ මිතුරියක මට ඊයේ පහදා දුන්නී ය.

ඇය පැවසූ අන්දමට වයස තිස් ගනංවලදී හමු වී, විවාහ වුණු ඇය දන්නා යුවලක් ද, එකිනෙකා හඳුන්වා ගන්නේ අයියා සහ නංගී ලෙස ලු!

"සිංහබාහු-සිංහසීවලි" පමණක් නොව, "ජීවහත්ත-දිසාලා" අතීතයක් ද අපට ඇති බව ඒ මොහොතේ මට පසක් විය.

-රසිකොලොජිස්ට්

(http://www.sarasaviya.lk/2015/09/10/?fn=sa1509109)