රසික උපත නොහොත් පොඩි කතාවක් දෙකක් - In the beginning there was light....!

මගේ අම්මාට අවශ්‍ය වී ඇත්තේ තමන් මෙලොවට බිහිකළ සුපින්වත් පුත් කුමරුවා "රසන්ත" යනුවෙන් නම් කරන්නට ය. නමුත්, මගේ චූටි නැන්දා, එනම් තාත්තා ගේ බාල නැගෙණිය යෝජනා කර ඇත්තේ "රසික" යන නමයි.

ඒ යෝජනා දෙක සලකා බලමින්, දරු උපත ලියාපදිංචි කිරීම සඳහා, දි සොයිසා රෝහලේ කාර්යාලයට ගිය තාත්තා කර ඇත්තේ අදාළ ෆෝර්මයේ ළමයා ගේ නම යන ස්ථානයේ "රසික හරිශ්චන්ද්‍ර සූරියආරච්චි" කියා ලිවීමයි. "හරිශ්චන්ද්‍ර" යනු මගේ පියා ගේ මැද නම ද වේ.

සතියකට පමණ පසු උප්පැන්නය තැපෑලෙන් නිවසට ලැබුණු විට සිදු වී ඇති දෙය දැනගත් මගේ අම්මා, අපේක්‍ෂා භංගත්වයෙන් ඉතා දුක් වී ඇත.

තවත් සති කිහිපයකට පසු අම්මාට ආරංචි වී ඇත්තේ ඇගේ දුක තවත් වැඩි වෙන කාරණයකි. එනම්, තම සුපින්වත් පුත්‍ර රත්නය සඳහා අම්මා යෝජනා කළ "රසන්ත" යන නම, චූටි නැන්දා විසින් තාත්තලා ගේ පරකන්දෙනියේ මහගෙදර සිටි පුස් පැටියෙකුට යොදා ඇති බවයි!

මට අවුරුදු හතරහමාරේ දී පමණ අප ද ඒ මහගෙදරට පදිංචිව ගිය මුත්, ඒ නිවසේ "රසන්ත" වැනි නමක් ඇති සිටි පූසෙක් සිටි බවට මට කිසිදු මතකයක් නැති නිසා, මට සිතෙන්නේ රසන්ත නම ලද ඒ බිළාලයා වසර කිහිපයක් තුළ මිය ගොස් ඇති බවයි.

මම නම්, තවමත් යහතින් ජීවත් වෙමි.

කෙසේ වෙතත්, බල්ලන්ට, පූසන්ට මෙන් ම කොල්ලන් සඳහා ද "රසන්ත" යන නම මෙන්ම "රසික" යන නම ද එකල අලුත් පන්නයේ දුලබ නම් වී ඇත. කණිෂ්ඨ විද්‍යාලයේ මගේ පන්තියේ සිටි අනෙක් සිසුන් ගේ නම් වූයේ, ආනන්ද, සිසිර, ගාමිණී, නිමල්, ලයනල්, නිහාල්, හේමචන්ද්‍ර, ප්‍රේමසිරි, සරත්, සුගත් වැනි සුලභ ඒවා ය.

ඇත්තටම, මට වඩා වයසැති, "රසික" නමැති වෙනත් අයෙකු මට මෙතෙක් හමු වී නොමැත.

-රසිකොලොජිස්ට්

ප/ලි:
මගේ පියා මගේ උපත ලියා පදිංචි කර වසර තිස් එකකට පසුව මම ද, ඒ රෝහලේ දී ම, අපේ දියණිය ගේ උපත ලියා පදිංචි කළෙමි.

නමුත්, මා නම් එදා අදාළ ෆෝර්මයේ, ඇලපිල්ලක, පාපිල්ලක, ඉස්පිල්ලක වෙනසකින් තොරව, බිරිඳත්, මාත් එකඟ වී සිටි ආකාරයට ම, අපේ දියණිය ගේ නම ලීවෙමි.