බ්ලුකයක වග - මෙන්න මෙහෙමයි වැඩේ නොවුනේ :: Second time unlucky

මුද්‍රිත ග්‍රන්ථයකට බුක් යැයි නොකියා බ්ලුක් කියා කියන්නේ දිව උලුක් වීමක් නිසා නොවේ.

බ්ලුක් යන වචනය සාදා තියෙන්නේ බ්ලොග් සහ බුක් යන වදන් ද්වය එකතු කර මිශ්‍ර කිරීමෙන් බවත් එයින් අදහස් කෙරෙන්නේ මුද්‍රණය වීමට පෙර බ්ලොගයකින් එළි දැක්වුණු නිර්මාණ හෝ ලියවිලි ඇතුළත් මුද්‍රිත කෘතියක් බවත් අපි දනිමු.

වසර 2005 දී ඇරඹුණු මගේ "පෙම් ගී බ්ලොගයේ" නිර්මාණ එකතුවක් "අපෙ ආදරේ සුවඳ තාමත් තියේ!" නමින් පොතක් ලෙස මුද්‍රණය කරන්නට මා ඒ දිනවලම කළ සැලසුම තවමත් කල් යමින් පවතින බවත්, එය ඒ සැලසුම එලෙසම එදා ක්‍ර්‍රියාත්මක කළා නම්, අද අප නිතර අසන මේ "බ්ලුක්" යන වචනය ඒ දිනවල භාවිතයේ නොතිබුණු මුත්, බිහිවීමට නියමිතව තිබුණු මුද්‍රිත කෘතිය, මගේ මුල්ම බ්ලුකය පමණක් නොව, මගේ මුල් ම මුද්‍රිත ග්‍රන්ථය ද වෙන්නට ඉඩ තිබුණු බව මා පෙර ලිපියක සඳහන් කළෙමි.

හැබැයි මා ඒ ලිපියේ මාතෘකාවේ සඳහන් කළ ආකාරයට එය කල් යාමක් නොව කෙලවීමක් ම නොවේ. ඇත්තටම, සැබෑ කෙලවීම, කෙලවුණා නම් කෙලවුනේ මගේ දෙවන බ්ලුකයට යි.

මේ ඒ කතාවයි.

රසිකොලොජිය අරඹන්නට වසර පහමාරකට පමණ පෙර, මම වෙනත් බ්ලොගයක් ඇරඹූවෙමි. මාස තුන හතරක් පමණ යන විට ඒ බ්ලොගය, මගේ ස්වයං ඇගයීමට අනුව, සෑහෙන සාර්ථකත්වයක් ලබා ගත්තේ ය.

මේ වන විට මා "සිව් සිත් කව්" නමින් මගේ කාව්‍ය නිර්මාණ ඇතුළත් පොතක් (නොවැම්බර් 2008) පළ කර තිබුණු අතර, ඕස්ට්‍රේලියාවේ, නිව් සවුත් වේල්ස් ප්‍රාන්තයේ සංස්ථාපිත සිංහල සංස්කෘතික හමුව වෙනුවෙන් සිංහල සංක්‍රමණිකයින් ගේ අත්දැකීම් රැගත් කෙටිකතා එකතුවක් "තිරස තරණ" නමින් සංස්කරණය කර, ප්‍රකාශනය කර (දෙසැම්බර් 2007) තිබුණි.

ඒ අත්දැකීම් ද සහිතව සිටි මට, ඒ වන විට මා මගේ බ්ලොගයේ පළ කර තිබුණු කතා ද, ඉදිරියේ දී පළ කිරීම පිණිස ලියා තිබුණු කතා ද එකතු කර පොතක් මුද්‍රණය කිරීමට අදහසක් නිරායාසයෙන් ම ඇති විය.

මම යුහුසුළුව අත්පිටපත සැකසුවෙමි.

මේ 2009 වසරේ නොවැම්බරයයි. මගේ අරමුණ වූයේ ඒ දෙසැම්බරයේ ලංකාවට ගිය විට මගේ නවතම ග්‍රන්ථය මුද්‍රණය කර ගැනීමයි.

මේ සැලසුම ගැන දැනගත් මගේ ප්‍රියාදර බිරිඳ අපූරු අදහසක් ඉදිරිපත් කළා ය.

"රසික, ඔය පොත නිකම්ම පළ කරන්න එපා. කාට හරි කියලා හැම කතාවකටම හොඳ කාටූන් එක ගානේ අන්දා ගන්න. එතකොට පොත තවත් හොඳ වෙයි!"

එය "ෆැන්ටාස්ටික්!" අදහසක් බව මට ද පසක් විය.

එක් එක් කතාංගය ආරම්භයේ රේඛා චිත්‍ර සහිතව, කෙටිකතා පොත් පමණක් නොව එලෙසම චිත්‍ර සටහන් සහිතව නවකතා පවා මුද්‍රණය වී ඇත. ඒ අනුව යමින්, මගේ යෝජිත පොතට ඇතුළත් කර තිබුණු සාමාන්‍යයෙන් හාස්‍යමය කතා සඳහා කාටූන් වැනි දෙයක් එකතු කිරීම ඉතා යෝග්‍ය වෙනු ඇති බව පැහැදිලිය.

නමුත් කා ලවා කාටූන් අන්දවා ගන්නද?

මගේ සිතට එක්වරම සිහියට ආවේ, දශක ගණනාවක සිට මා හඳුනන මිත්‍රයෙකි. ඔහු වෘත්තියෙන් චිත්‍ර ශිල්පියෙකු නොවුනද, මා දන්නා කාලයේ කාටූන් ඇඳ ඒක පුද්ගල ප්‍රදර්ශනයක් පවා පැවැත්වූ අයෙකි.

අන්තර්ජාලය ඔස්සේ තරමක් වෙහෙස ගෙන ඔහු සම්බන්ධ කරගත් මම, මගේ අත් පිටපත ඔහුට ලැබෙන්නට සලස්වා, මගේ අවශ්‍යතාවය පහදා දුන්නෙමි.

ඔහු මගේ ඉල්ලීම ඉත සිතින් පිළිගත්තේ ය.

කාටූන් සිතුවම් පනහක් පමණ අඳින්නට ඇති නිසා, මේ පොත දෙසැම්බරයේ පළ කිරීම ප්‍රායෝගික නොවන බව මට වැටහුණි. එසේ වුවත්, මාස හයක් පමණ ඇතුළත සියල්ල සම්පූර්ණ කර ගත හැකිවෙනු ඇති බවට මගේ සිතේ විශ්වාසයක් තිබුණි.

දෙසැම්බරයේ ලංකාවට නිවාඩුවට ගිය කාලයේ මිතුරා ගේ සේවා ස්ථානය ආසන්න ප්‍රදේශයකට මා ගිය දිනයක, අපට හමු වී මේ ගැන කතා බස් කිරීමට ද හැකි විය. ඔහු ඒ වන විට නිර්මාණය කර තිබුණු කාටූන් දෙකක් ද එවෙලේ මට ලැබුණි.

නිවාඩුව අවසන් වී මා 2010 ජනවාරියේ නැවතත් ඕස්ට්‍රේලියාවට පැමිණියෙමි. ඒ වසරේම යළිත් දෙවරක් ම, අප්‍රියෙල් මාසයේ මගේ පියා අසනීප වී රෝහල්ගත කළ විට ද, දෙසැම්බර් මාසයේ පියා ගේ අවමංගල්‍යයට ද, ලංකාවට ගියෙමි. කාටූන් ඇඳ දීමට පොරොන්දු වූ මිතුරා සමග දුරකථනයෙන් ද කතා කළෙමි.

නමුත් කාලයත් සමගම ඒ කාටූන් ඇඳීම නොකෙරෙන දෙයක් බව මට පසක් විය.

කාටූන් නැත. කාටූන් නොමැතිව බ්ලුකය ද නැත.

තවත් වසරකට පමණ පසු, මගේ වෙන්ඩ බ්ලුකයට සම්මාදම් විය හැකි වෙනත් නිර්මාණකරුවෙකු පිළිබඳව, යම් තරමක ශක්‍යතාවක් සහිත බලාපොරොත්තුවක් ද ඇති වී, ඒ සඳහා තරමක ආයෝජනයක් ද, දළ සැලසුමක් ද කළ මුත්, එය ද නොකෙරෙන වෙදකමක් බව කාලයත් සමගම පසක් විය.

මගේ සිතේ ඇඳි දෙවන බ්ලුකයට ද කෙලවුනේ එසේය.

බ්ලුක්කරනය අමතක කළ මම 2012 ඔක්තෝබරයේ දී මා එවකට මෙල්බර්න් නුවර පළවෙන "සන්නස" මාසික සඟරාව සඳහා "පමා නොවී එමි අකුරට" නමින් ලියමින් සිටි තීරු ලිපි මාලාව එකතු කර "සිව් වසරක් මරදානේ" නමින් ප්‍රකාශයට පත් කළෙමි.

-රසිකොලොජිස්ට්

ප/ලි:
මගේ 2009 බ්ලුක් සැලසුමේ වැදගත් අංගයක් වූයේ, ඒ ඒ බ්ලොග් ලිපි සඳහා ලැබුණු පාඨක ප්‍රතිචාරවලින් කොටසක් ද, අදාළ ලිපිය සමගම බ්ලුකයට එකතු කිරීමයි. නැතහොත්, බුක් සහ බ්ලුක් අතර වැඩි වෙනසක් නොවෙනු ඇත.

මා සතුව ඇති සිංහල බ්ලුක් නමයක් වැනි ප්‍රමාණයෙන් පාඨක ප්‍රතිචාර ඇතුළත් කර ඇත්තේ අනිත් කොන බ්ලුකයේ පමණි. ඒවා ද, බ්ලුකයේ අගට එකතු කර ඇතිවා මිස, ඒ ඒ කතාංගයට අදාළව යොදා නොමැති බව පෙනුණි!