උප්පැන්නේ බුද්ධාගම? - Religion has nothing to do with your birth!

උප්පැන්නේ කොටුවක ලියා තිබෙන නිසා තමන් බුද්ධාගමේ ය කියා කීපදෙනෙකු ම සඳහන් කර තිබෙනු මා සිංහල බ්ලොග් ලෝකයේ විවිධ තැන්වල දී ද ෆේස්බුක් අවකාශයේ දී ද දැක ඇත.

ඒ විකාරය ලියූ අය තමන් ගේ උප්පැන්න සහතික ගැන කිසිදු අදහසක් නැති අය බව පෙනේ.

ඕනෑම පුද්ගලයෙකු ගේ ආගම යනු ඒ පුද්ගලයා ගේ පුද්ගලික අදහස් ගොන්නක් නිරූපණය කරන්නකි. එය පවතින අච්චුවකට අනිවාර්යෙන් අයිති විය යුතු නැති අතර ආගම යනු උපතේ දී නොලැබෙන, පසුව නිසි අවබෝධයෙන් යුතුව තම තමන් විසින් ම සාක්ෂාත් කරගත යුතු දෙයකි.

උප්පැන්න සහතිකයේ ළමයා ගේ නම, පියා ගේ නම, මවගේ නම, පියාගේ තත්වය නොහොත් වෘත්තිය, මුත්තා ලංකාවේ උපන්නේ ද යන වග ආදී විවිධ කරුණු සටහන් වී ඇතත්, ළමයා ගේ ආගම යනුවෙන් කොටුවක් නැත්තේ ඒ නිසා ය.

උප්පැන්නේ සඳහන් කරුණුවලින් අපට පසුව වෙනස් කරගත හැකිවන්නේ ළමයා ගේ නම පමණි. සූරියආරච්චි ගේ කරුණාවතී ලෙස උප්පැන්නය අනුව නම ලැබී තිබුණු මගේ නැන්දා පසු කලෙක එය කරුණා සූරියආරච්චි ලෙස වෙනස් කර ගත්තාය. මේ බව මට හොඳින් මතකයේ ඇත්තේ ඒ සම්බන්ධ කටයුත්තක් සඳහා ඇය රජයේ කාර්්‍යාලයකට ගිය දිනයක කුඩා දරුවෙකු වූ මා ද කැටුව ගිය බැවිනි.

ඒ හේතුව නිසා පසුගිය දිනවල විවිධ මාධ්‍යවලින් කරුණා යැයි කියමින් විනයාගමූර්ති මුරලිදරන් නම් දේශපාළුවා ගැන නිතරම සඳහන් කෙරෙද්දී මට නැන්දාව නිරතුරු සිහිවිය.

එලෙස තමන් ගේ නම වෙනස් කර ගත්තද, යම් කිසි තැනක දී ඔබ මීට පෙර හැඳින්වුණු වෙනත් නම් මොනවාදැයි ඔබෙන් අසනු ලැබුවහොත්, අතීීතය එළි කරන්නට සිදුවේ.

ළමයාගේ ආගම යන්න උප්පැන්නයේ ලියවී තිබුණා නම්, තමන් නිර්ආගමිකයින් ලෙස සලකන්නට කැමති සුජීව කොකාවල වැනි බොහෝ දෙනෙකුට ඒ සඳහා දිවුරුම් පෙත්සම් දී රජයේ කාර්යාලවල රස්තියාදු වීමටද සිදුවෙනු ඇත. ආගම යනු ජනවර්ගය හෝ පුරවැසිබව හෝ වැනි උපතෙන් ලැබෙන හෝ උප්පැන්න සහතිකයේ ලියවෙන හෝ කරුණක් නොවී ඇත්තේ ඒ නිර්ආගමිකයින් ගේ වාසනාවටය.

ආගම වෙනස් කිරීමට විරුද්ධව නීති සම්පානය කිරීම සඳහා යෝජනාවක් පසුගිය සමයේ පාර්ලිමේන්තුවට ද ඉදිරිපත් වූ බව මගේ මතකයයි. මෑත කාලයේ දී ජෝන් අමරතුංග මැර ඇමතිට විරුද්ධව ගෙන ආ විශ්වාසභංග යෝජනාව සහ රනිල් වික්‍රමසිංහ අකමැතිට ගෙන ආ විශ්වාසභංග යෝජනාව මෙන්ම ඒ ආගම්මාරු කිරීම පිළිබඳව වූ යෝජනාවට ද සිදු වූ දෙයක් දැන් දැනගන්නට නැත. ඒ යෝජනාව ගෙනා අයද සිතා ඉන්නට ඇත්තේ, ආගම යනු උප්පැන්නයේ ලියා තිබෙන දෙයක් ය, එනිසා, ආගම වෙනස් කිරීම යනු නීති මගින් පාලනය කළ හැකි දෙයක් ය යනුවෙන් විය යුතුය!

නමුත්, අපේ ආගම යන්න උපතේ දී අපට ලැබෙන දෙයක් ය යනුවෙන් කීමේ නම් ලොකු සත්‍යයක් ඇත. ඒ, අප ඕනෑම අයෙකු මුලින් ම තම ආගම කියා හඳුනා ගන්නේ තමන් ගේ දෙමව්පියන් ගේ ආගම නිසා ය.

කවදා මුලින් කළේ දැයි නොදන්නා මුත්, කුඩා කල සිටම තිසරණ සරණ යෑම සහ පන්සිල් සමාදන් වීම කරන්නට මට සිදුවූයේ මගේ දෙමව්පියන් බෞද්ධයින් වුණු නිසා ය.

මා තුන්වෙනි ශ්‍රේණියේ ඉගෙන ගනිද්දී, සතියකට වරක් පමණ පැවැත්වෙන උදෑසන රැස්වීමේ දී පන්සිල් ගැනීමට මා යොමු කෙරුණේ ද දෙමව්පියන් බෞද්ධයින් නිසා ය. පාසල අවසානයේ "යෝවද තම්පව රෝමනු ජේසු, ජේසුගෙ අම්මට බාගෙට පිස්සූ!" යනුවෙන් ගාථා පද කියන්නට මට සිදුවූයේ ද ඒ නිසා ම ය.

නමුත්, තුන්වෙනි ශ්‍රේණියේ සිට විෂයයක් ලෙසින් බුද්ධාගම ඉගෙනීමට මට සිදුවූයේ, දෙමව්පියන් බුූද්ධාගම්කාරයින් වූවාටත් වඩා, ආගම යන විෂයය වෙනුවෙන් මා ගිය කණිෂ්ඨ පාසලේ ඉගැන්වුණේ බුද්ධාගම පමණක් වූ නිසා බව කිව යුතුය.

පසු කලෙක අප ප්‍රාග්-වෘත්තීය විෂයයන් හදාරන්නට පටන් ගත් සමයේ අපට ලබා දුන්නා සේ, වඩුවැඩ, ලෝහ වැඩ, මැටි වැඩ යනාදී විකල්පයන් ආගම නම් විෂයය සඳහා කණිෂ්ඨ පාසලේ දී නොතිබුණි. එසේ තිබුණේ වුවද, මට තෝරා ගන්නට වෙන්නේ බුද්ධාගම බවට කිසිදු සැකයක් නැත.

මෙහිදී සඳහන් කළ යුතු අනෙක් වැදගත් කාරණය වන්නේ මගේ පන්තියේ සිටි එකම කතෝලික සිසුවා ද අප සමගම බුද්ධාගම උගත් බවයි. වාර විභාගවලට ද උත්තර ලියා සමත් වූ බවයි.

අපේ ගමට ආසන්නයේ ම විෂයයක් ලෙසින් ක්‍රිස්තියානි ආගම උගන්වන පාසලක් තිබුණේ නම් ඒ බොල්ලතේ රෝමානු කතෝලික විද්‍යාලය විය යුතුය. මගේ පියා ද කලක් එහි සේවය කළේ ය.

ඒ අනුව සලකා බලන විය මගේ තුනේ පන්තියේ කතෝලික මිතුරාට විකල්ප දෙකක් තිබුණි. පළමු විකල්පය වූයේ ගමේ පාසලේම රැඳී සිටිමින් බුද්ධාගම ඉගෙනීමයි. දෙවෙනි විකල්පය වූයේ දිනපතා බොල්ලතේ පාසලට යෑමයි!

කණිෂ්ඨ විද්‍යාලයෙන් සමත්ව අප ලොකු ඉස්කෝලේ හයේ පන්තියට ගිය පසු නම්, කතෝලික සිසුන් සඳහා තමන් ගේ ආගම සාමාන්‍ය පෙළ විභාගය දක්වා අවශ්‍ය පරිදි ඉගෙන ගැනීමට ගුරු පහසුකම් සලසා තිබුණේ යැයි සිතමි.

එසේම, පසු කලෙක උසස් පෙළ හැදෑරීම සඳහා නිවසෙන් බැහැර ප්‍රදේශයක නගරයක මහා විද්‍යාලයකට ඇතුළත් වීමට පෙර මගේ බිරිඳ තමන් ඉගෙනුම ලැබූ කතෝලික කන්‍යාරාමයේ දී බුද්ධාගම සාමාන්‍ය පෙළ විෂයය සඳහා ඉගෙන ගෙන ඇත.

-රසිකොලොජිස්ට්

(image: http://www.defence.lk/)