මේ පාසල් දරුවන් අතර මිථ්‍යාව පැතිරවීමේ කූඨ වැඩ පිළිවෙළක් පිළිබඳ කතාවකි.
උඩින් එකතු කර ඇති රූපයේ පෙනෙන්නේ කුමක්දැයි දන්නවාද? ඒ ගණ දෙයියා නම් මිනිස් අර්ධයක් ඇති අලි පැටියාගේ ඇඹූ රූපයකි.
මෙය පිහිටා ඇත්තේ කොහේදැයි දන්නවාද? මා ද හයවෙනි ශ්‍රේණියේ සිට නමවෙනි ශ්‍රේණිය දක්වා ඉගෙන ගත් ගනේමුල්ල ගලහිටියාවේ මධ්‍යම විද්‍යාල භූමියේ ය.
මට දැන ගැනීමට ලැබුණු පරිදි මීට අවුරුදු හතරකට පමණ පෙර ගම්පහ ප්‍රදේශයේ පාසැල් පනහක් අතර මෙම අලි පැටියාගේ ඇඹූ රූප නොමිලේ බෙදා දී ඇත. එයට මූලික වී ක්‍රියා කර ඇත්තේ චතුර සේනාරත්න නම් හිටපු මන්ත්‍රී දේශපාලුවෙකු බව ද කියවේ.
මොකා දුන්නත් මේ පිළිල පාසල් තුළට වැද්දා ගැනීමේ දෝෂාරෝපණය කෙළින් ම එල්ල විය යුත්තේ විදුහල්පතිට ය.
මෙය පාසලේ දී ගුරුවරුන්ගෙන් සහ පත පොතින් ළමුන් ලබාගන්නා අධ්‍යාපනයේ ඇති වැදගත්කම අවතක්සේරු කරන ක්‍රියාවක් බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත.
සමහරවිට දැනටම විභාගවලට පෙර මෙම ස්ථානයේ පූජා සංවිධානය කෙරෙනවා ද විය හැක.
මා දහවැනි ශ්‍රේණියේ සිට අධ්‍යාපනය ලැබූ මරදානේ පිහිටි ආනන්ද විද්‍යාලයේ ගුරුවරුන් ද විභාගයට පෙර නිවසේ මැටි පිළිමයක් අබියස අබතෙල් පහනක් පත්තු කරන ලෙස දරුවන්ට උපදෙස් දෙන බව පසුගිය දිනවල මට ආරංචි විය.
මේ ගැන මගේ ප්‍රතිචාරය එක වචනයකින් පහත පරිදි දැක්විය හැක.
නොදකින්.
මෙන්න මේ සම්බන්ධයෙන් ප්‍රශ්න හා පිළිතුරු කිහිපයක්.
පාසැල්වල ඇති සියලුම ආගම් වලට අදාළ පිළිම කඩා ඉවත් කළ යුතුද?
පිළිම වන්දනාව යනු මොළේ ඇති මිනිසෙකු කරන වැඩක් නොවේ.
ගෞතම බුදුන්, සැරියුත් මුගලන් හාමුදුරුවරු පිළිම වන්දනා කළ අය නොවේ. පිළිම වන්දනාව යනු පසු කලෙක රජාලා සහ හොර ගනයින් විසින් එකතු කරන ලද දෙයක්.
නමුත් මේ ගණදෙයියා පිළිමයක් පාසලක පිහිටුවීම කියන එකේ විශේෂත්වයක් තිබෙනවා. මෙයින් ඉගෙනීමට අධිපති දෙයියෙකු ඉන්නවා ය, ඌ මේ අලි පැටියා ය කියන මිථ්‍යා සංකල්පය ළමයින් ගේ සිත් තුළට අනියමින් නොව කෙළින්ම කාවද්දනවා. පාසලේ ඉන්නා අමන ගුරුවරු ළමුන් ලවා ඔය පිළිමයට වන්දනාමාන කරවනවා.
අවසානයේ සිදුවන්නේ ඉගෙනීමෙන් දැනුම සහ සහ නිවැරදි චින්තනයක් ලැබීම වෙනුවට මිථ්‍යා විශ්වාසයෙන් හිත පිරුණු කොන්ද පණ නැති අනාගත පරම්පරාවක් බිහි වීමයි.
දැක්කෙ නෑ වගේ ඉන්න.
ලෝකයේ වැරදි කරන එවුන්ට වඩා සමාජ හානියක් කරන්නේ ඒ වැරදි දැක නිහඬව ඉන්නා බහුතරයයි.
මේ පිළිම වලින් තමන්ට හරි ගියා කියන අය ඉන්නව ඒ වගේම ඔක නිකම්ම මැටි ගොඩක් කියල හිතාගෙන වැඩ කරන අය ඉන්නවා. ඒත් පිළිමෙ නිසා තමයි මට වැරදුණේ කියන අය නෑ නේද?
ඔබේ තර්කය අර දෙයියො ඉන්නවා පුළුවන් නම් නැහැ ය කියා ඔප්පු කරන්න කියා අභියෝග කිරීමට සමානයි.
බුදුදහමේ සඳහන් වන්නේ "අත්තාහි අත්තනෝ නාථෝ, කෝහි නාථෝ පරෝසියා" කියා මිස අපේ පිහිටට දෙයියෙකු හෝ යකෙකු හෝ මල පෙරේතයකු හෝ ඉන්න බව නොවේ.
පාසල් අධ්‍යාපනය හරහා දැනුම සහ ස්වාධීන චින්තනයක් ගොඩ නගනු වෙනුවට මේ ආකාරයේ මිත්‍යා විශ්වාස කෙරෙහි දරුවන් යොමු කිරීමෙන් බිහිවන්නේ කොන්ද කැඩුණු එක එකාට වැඳ වැටෙන අසරණ චින්තනයකින් යුත් පිරිසක් පමණයි.
මේ දෙයියට වැඳලා විභාගයට ගියවුන් පාස් වුණොත් දෙයියා නිසා කියා හිතනවා ෆේල් වුණොත් හිතන්නේ තමන්ගේ අපලයක් බවයි. සිස්ටම් එක හදලා තියෙන්නේ ඒ විදිහටයි.
අධ්‍යාපනයේ අරමුණ විය යුත්තේ දැනුම ලබා දීම සහ නිදහස් චින්තනයක් බිහි කිරීමයි. මේ මිථ්‍යා විශ්වාස හෙට ළමුන් යොමු කිරීමෙන් සිදු වන්නේ කොන්ද කැඩුණු අසරණ අනාගත පරම්පරාවක් බිහි වීමයි.
අමනයින්ගෙ ඡන්දයෙන් බලයට පත් වීමට බලාපොරොත්තු වෙන කපටි දේශපාලුවන්ට ඊට වඩා හොඳ දෙයක් නැහැ.
-රසික සූරියආරච්චි
ප/ලි:
මේ මා මීට දෙවසරකට පෙර 2020 ජූනි 20 දින ෆේස්බුක් අවකාශයේ පළ කළ සටහනකි. එය ඊයේ උපන්දිනය වෙනුවෙන් උඩට ගත් පසු 2020 දී ඇති වූවාට වඩා විශාල ප්‍රතිචාර සහ අදහස් දැක්වීම් ලැබුණි. මෙය මේ වන විට 300+ වරක් බෙදා හැරී ඇත. මෙහි වැදගත්කම් නිසා, ඊයේ ඇතිවුණු සාකච්ඡාවෙන් කොටස් ද එකතු කර, මෙලෙස නව සංස්කරණයක් ලෙස රසිකොලොජියේ ද පළ කිරීමට සිතුවෙමි.
තවත් අදහස්:
පාසලේ ආදී ශිෂ්‍යයෙකු / දෙමව්පියෙකු මෙසේ පවසා ඇත.
මේක චතුර සේනාරත්නගෙ අපලක් කියල කරපු එකක් කියලයි කියන්නෙ. මේ ගැන කියල වැඩක් නෑ මම මේක දැක්ක දවසෙම ගිහිල්ල හිටපු ව්දුහල්පති තිසේරට වැරද්ද කිව්ව මිනිහ ගණන් ගත්තෙ නෑ පස්සෙ පාසල් සංවර්ධන සමිතියෙ මහ සභාව වෙලේ මම මේක ඇද්දා. ඉවර වුණා මාව. මුලු හෝල් එකම මට විරුද්ධව කතා කළේ. ගුරුවරියක් ඇඬුව. මං ගමේ හිංද බේරුණා.
(image: from Facebook,exact location not recorded.)
