අගමැති හරිනි අමරසූරිය තම අමාත්‍යාංශ කටයුත්තක දී රැස්වීමක් මෙහෙයවන ආකාරය දැක්වෙන මේ ඡායාරූප මම ඊයේ ෆේස්බුක් එකේ දුටුවෙමි.
ඇය අත් දිග බ්ලවුසයක් සහ (කලිසමක්?) ඇඳ සිටින අතර රැස්වීමේ සිටින කාන්තාවන්ගෙන් බහුතරය සාරි/ඔසරි ඇඳ සිටිති.
ලංකාවේ රාජ්‍ය සේවයේ නිරත, විශේෂයෙන් පොදු ප්‍රවාහන සේවාවලින් සේවයට යන එන මෙන්ම, ගුරු වෘත්තිය වැනි සේවා අංශවල වැඩ කරන කාන්තාවන්, ඔවුන්ගේ කලමනාකරුවන් විසින් සාරි/ඔසරි ඇඳීමට බල කරන නිසා, සේවයේ නිරත වෙන්නේ අපහසුතා මැද සහ අනවශ්‍ය වියදම් දරා ගනිමිනි.
පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ වෛද්‍ය පීඨයේ ඉගෙනුම ලද මා ප්‍රිය බිරිඳ ද, වසරක සීමාවාසික පුහුණුව ද ඇතුළුව අවුරුදු හතර හමාරක් රාජ්‍ය සේවයේ යෙදුණාය.
ඒ කාලය තුළ ඇය, කළුබෝවිල දකුණු කොළඹ ශික්ෂණ රෝහල, ගම්පහ දිස්ත්‍රික් රෝහල සහ කොළඹ මහ රෝහල යන ස්ථානවල මෙන්ම, මගේ මතකයට අනුව රිජ්වේ ළමා රෝහලේ ද, සේවය කළ අතර, ප්‍රසූත නිවාඩු ලැබ සිටි තුන් මසක කාලය හැරුණු විට සෑම සතියකම පාහේ දින හයක් සේවයට ගියාය.
නමුත් ඒ කාලය තුළ ඇය සාරි හැඳ සේවයට ගියේ දින කිහිපයක පමණි.
බොහෝවිට ඇය ඇන්දේ ගවුමක් හෝ සායක් සහ බ්ලවුසයකි. ගර්භනී කාලයේ නම් බාච්චු ගවුමකි.
පසු කලෙක මේ තත්වය වෙනස් වුයේ කෙසේ ද?
තිලිනි ෂැල්වින් නම් සහෘද ෆේස්බුක්කාරී ගුරුවරිය කියන පරිදි සාරි නොඇඳ වෙනත් ඇඳුමකින් සැරසී සේවයට යාම වනාහී කලාප අධ්‍යාපන කාර්යාලයේ විනය පරීක්ෂණවලට ලක්වෙන වරදකි.
(image: From Facebook)
