පොඩි ළමයෙකු ලියූ ලොවි කවිය! - Childish?

පහළ පරකන්දෙණියේ පිහිටි තාත්තා ගේ මහගෙදර මිදුලේ වැවී තිබුණු ලොවි ගස් ගැන ලියන විට (අප කුඩා කාලයේ සිට අද දක්වාත්, අනාගතයේදීත් ලොවි කියා කීවාට, මේවා යේ නිවැරදි නම උගුරැස්ස බව සඳහන් කළ යුතු ය!) මා කුඩා කල ලියූ කවියක් සිහියට ආවේ ය.

මා මේ කවිය ලියූවේ පස්වෙනි ශ්‍රේණියේ ඉගෙනුම ලබන කාලයේ බව මගේ මතකයයි.

එය ලොවි නම් ඒ ප්‍රණීත පළතුර පිළිබඳව නොව සුළඟ ගැන ලියවුණු එකකි. නමුත්, ලොවි මල් ගැන යම් සඳහනක් ඒ කවියට ඇතුළත් වී ඇත.

මෙන්න ඒ කවි ය.

සුළඟ

දොරකඩ ළඟ ලොවි ගහේ
මල් පිපිලා සුවඳ හමයි
හැම තැන යන සුළඟ ඇවිත්
බඹරිඳුහට එය පවසයි
හිරු රැස් වැඩි වී ගොසින්
පීඩා එයි දස අතින්
හැම තැන යන සුළඟ ඇවිත්
අපගේ ගිම් රැස් නිවයි
පොඩි ළමයා අවදි වෙයි
කැරකෙන පෙත්තක් හදයි
හැම තැන යන සුළඟ ඇවිත්
විගහට එය කරකවයි
අහස කෙමෙන් අඳුරු වෙයි
වලාකුළෙන් පිරී යයි
හැම තැන යන සුළඟ ඇවිත්
වැහි බිඳු සැම තැන බෙදයි

මේ කවියේ එක් කොටසක් මුලදී මගේ මතකයට නංවා ගැනීම අසීරු විය. එහෙත්, දැන් ස්වල්ප මොහොතකට පෙර, ඒ මතකය යළි අවදි කරවා ගෙන මතකයේ සැඟවී තිබුණු පදය ගැලපෙන පරිදි යළිත් සකසා ගැනීමට මට ඉඩ ලැබුණි.

වසර දහයක් වයසැති සාමාන්‍ය අත්දැකීම් ඇති කුඩා ළමයෙකුට සුළඟ පිළිබඳව මීට වඩා හොඳ කවියක් ලියන්නට ශක්‍යතාවක් තිබුණේ යැයි මම නොසිතමි.

"සිහිල් සුළං රැල්ලේ" වැනි පෙම් ගී ලියවෙන්නට නම්, විකසිත ආදරයේ පහස විඳ තිබිය යුතු ය.



"එන්න මදනලේ" වැනි විරහ ගී ලියවෙන්නට නම්, ඉතා දුක්බර ආදර වියෝ වේදනා අත් විඳ තිබිය යුතු ය.



අවුරුදු දහයේ කොල්ලෝ ඒ කතා නොදනිති!

මේ ගීතය ද අප ඇසුවේ ඊට පසු කාලයක දී ය.



-රසිකොලොජිස්ට්

ප/ලි:
ඇපල් මල් ගැන පවා ගී ලියවී ඇති රටේ, ලොවි මල් ගැන ගීයක් නෑ (තවමත්) නේද?

(image: https://apeosupela.blogspot.com.au/2015/10/flacourtia-indica.html)