කෝකටත් තෛලය සහ කෝකටත් දොස්තර - JMHO

පේරාදෙණිය ඉංජිනේරු පීඨයෙන් අධ්‍යාපනය ලබා මැවිසුරු වෘත්තියට සුදුසුකම් ලැබුවේ වුව ද, අපේ සහෘද නොකී කතා බ්ලොග්කරු, මා මිත්‍ර හෙන්රි වර්ණකුලසූරිය, තම වෘත්තීය ජිවිතයේ සෑහෙන කාලයක් ගත කර ඇත්තේ ශ්‍රව්‍ය දෘශ්‍ය මාධ්‍ය අතර යැයි සිතමි. මා දන්නා තරමින් ඔහු පේරාදෙණිය ඉංජිනේරු පීඨයේ ශ්‍රව්‍ය-දෘශ්‍ය අධ්‍යයන අංශය, ස්වර්ණවාහිනිය සහ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ මගින් එකල පවත්වාගෙන ගිය වී-එෆ්එම් සේවය වැනි ආයතන කිහිපයක ම සේවය කර ඇත.

එනිසා, මාධ්‍ය කටයුතුවලින් මදක් ඈත්ව මැද පෙරදිග රටක මැවිසුරුවෙකු ලෙසින් මෑතක දී සේවය කරමින් සිටි ඔහු, ඒ සේවා කොන්ත්‍රාත්තුව නිම වී ලංකාව පැමිණි විගසම ලයිෆ් ටී වී නම් අලුතෙන් අරඹන්නට යන රූපවාහිනී චැනලයක ප්‍රධාන විධායක නිලධාරී සහ වැඩ සටහන් අධ්‍යක්‍ෂක ලෙස තනතුරු භාර ගන්නට කිසිසේත් ම පැකිළෙන්නට නැත.

එතැන් සිට, ඔහු තම දශක ගණනාවක පළපුරුද්ද ද, ක්‍ෂේත්‍රයේ සගයින් ගේ දායකත්වය ද උපයෝගී කර ගනිමින් අලුත් නාලිකාව සඳහා වැඩ සටහන් නිර්මාණය කිරීම අරඹා ඇත.

පසුගිය දිනවල හෙන්රි වර්ණකුලසූරිය විසින් ෆේස්බුක් හරහා ද, තම නොකී කතා බ්ලොගය හරහා ද ලියා ඇති විස්තරයට අනුව මාස කිහිපයක් ඇතුළත ඒ සියල්ල අවසානයට පත්ව ඇත්තේ, ශ්‍රම දායකත්වය සපයන්නන්ට නියමිත වැටුප් නොගෙවීමේ හේතුවෙනි.

ඒ පිළිබඳ විස්තර දැන ගැනීමට කැමති, මෙතෙක් කියවා නොමැති අය පහත සබැඳි යොදමි.

නොකී කතා මුල් ලිපිය:
ලයිෆ් ටී.වී. අවුලට ඌණ පූරණයක් - https://nokieekatha.blogspot.com/2017/04/blog-post.html

නොකී කතා දෙවෙනි ලිපිය:
ලයිෆ් එකට එරෙහිවූ Life -https://nokieekatha.blogspot.com/2017/04/life.html

ෆේසුබුක් සංවාදය:
https://www.facebook.com/henrywarna/posts/10155092689236683

හෙන්රි වර්ණකුලසූරිය ලියා පළ කර තිබූ විස්තරය කියවද්දී මට හැඟී ගියේ අද ලාංකික සමාජයේ අවගමනයට මුල් වී ඇති එක් කරුණක් සුළු වශයෙන් හෝ මේ අවාසනාවන්ත තත්වයට හේතු වී ඇති බවයි.

තම සේවායෝජකයින් හෙවත් බොස්ලා පිළිබඳව සඳහන් කරන හැම තැනක දී ම හෙන්රි වර්ණකුලසූරිය ඔවුන් ගේ වෘත්තීය නාමය වූ "දොස්තර" යන්න යොදා ගනියි.

"ලයිෆ් ටීවී" චැනලයේ මූලික අරමුණ වූයේ සෞඛ්‍ය සම්පන්න ජීවිතයක් පිළිබඳ වැඩ සටහන් විකාශය කිරීම වුව ද, ව්‍යාපාරයක් ලෙස, සන්නිවේදන මාධ්‍යයක් ලෙස ඒ පිළිබඳ සැලකීමේ දී එහි අයිතිකරුවන් ලබා ඇත්තේ වෛද්‍ය විද්‍යා අධ්‍යාපනයක් ද, ඉංජිනේරු විද්‍යා අධ්‍යාපනයක් ද, කෘෂි විද්‍යා අධ්‍යාපනයක් ද යන්න අදාළ නොවන බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත.

නමුත්, වාහනයේ ඉදිරිපස ප්‍රදර්ශනය කෙරෙන රථගාල සඳහා වූ අවසර පත්‍රය මෙන් ම, වෛද්‍ය යන නාමයේ ද යම් කිසි අනිසි වැදගත්කමක් ඇති බව පැහැදිලි ය.

විශේෂයෙන් ම සිංහල සමාජයේ කාලාන්තරයක් තිස්සේ පැවත එන මේ එක්තරා ආකාරයක "පසුගාමී පූජනීයත්වය" ගැන හොඳින් දන්නා මේ සමහරු එය තම ව්‍යාපාරික වාසිය සඳහා භාවිතා කරති. ඒ සමගම සෙසු අය එය දැන හෝ නොදැන එයට වසඟ වෙති.

ස්වර්ණාභරණ වෙළෙඳුන් පිරිසක් හෝ අශ්ව රේස් බුකිකරුවන් පිරිසක් හෝ මානෙල් මල් වෙළෙදුන් පිරිසක් හෝ විසින් අරඹන මාධ්‍ය ව්‍යාපාරයක් ගැන සිතේ ඇති වීමට ඉඩ ඇති සැකයක් වෙතොත් එය, විශ්වවිද්‍යාලයක වෛද්‍ය පීඨයේ ඉගෙනුම ලැබූ පිරිසක් විසින් අරඹන මාධ්‍ය ව්‍යාපාරයක් පිළිබඳව ඇති නොවීමට ඉඩ ඇත.

මේ කරුණ අද හෙන්රි වර්ණකුලසූරිය ද පිළිගත්තේ ය.

මා විශ්වාස කරන ආකාරයට වෛද්‍ය උපාධිය වැදගත් වෙන්නේ එවැන්නෙකු ලියන නවකතාවක්, කවියක් හෝ කලා ව්‍යාපාරයක් සම්බන්ධයෙන් නොව, වෛද්‍ය ක්‍ෂේත්‍රයේ කටයුතුවල දී පමණි!

ආචාර්ය උපාධි ද, මහාචාර්ය වැනි තනතුරු නාම ද පිළිබඳව කිව යුත්තේ ද එය ම ය.

-රසිකොලොජිස්ට්

(image: http://lainehmann.com/sometimes-life-sucks/)