මනුසතා සහ බෝසතා - Not just about you and me, mate!

ඇට මැස්සා ගේ අඩවිය බ්ලොගය නැවත ඇරඹීම යනු පුනරුත්පත්තියක් ද නැතිනම් පුනරාගමනයක් ද යන කාරණය ඒ බ්ලොගයේ ම සාකච්ඡා කර තිබුණි.

අප බොහෝ දෙනෙකු කුඩා කල සිට ම අසා දැන ඇති පරිදි, "පුනරුත්පත්තිය" යනු මේ ජීවිතය ගෙවා අවසන් වී මිය ගිය පසු නැවතත් මෙලොව ඉපදීම යි. එලෙස ම, අප මේ ගෙවන ජීවිතය ද, පෙර ආත්මයක පුනරුත්පත්තියක් ලු.

ඉපදීම, මියයාම, නැවත ඉපදීම යන නොනවතින චක්‍රයෙන් අපට ඇති එකම ගැලවීම නිවන් යෑම යැයි කියවේ.

අනෙත් අතට, "පුනරාගමනය" යනු පිටව ගිය අයෙකු හෝ යමක් නැවත පැමිණීමයි, නැවත පහළ වීමයි.

"බුදුනේ, බුදු පියාණනේ, පුනරාගමනය කළ මැනවී!" යනුවෙන් ෂෙල්ටන් පෙරේරා ගායනා කළේ නිවන් ගිය, එනිසා පුනරුත්පත්තියක් නැති, බුදුන්ට නැවත ඉපදීම කළ නොහැක්කක් නිසා පුනරුත්පත්තිය කළ මැනවි කියා ගායනා කිරීම නිෂ්ඵල හෙයිනි.

පුනරුත්පත්තිය, එනම් නැවත ඉපදීම, සත්‍යයක් යැයි විශ්වාස කරනන් අතර බහුතරයක් දෙනා බෞද්ධයන් බව සිතමි. ඔව්හූ මේ පුනරුත්පත්තිය මිනිසා නොහොත් මනුසතාට පමණක් නොව සෑම සත්ව කොට්ඨාශයකට ම අදාළ යැයි සිතති.

විශේෂයෙන් ම, පුනරුත්පත්තියට බොහෝ සේ ලක් වී ඇති සත්වයා ලෙස අප දන්නේ බෝධිසත්වයා පිළිබඳවයි.

පන්සිය පනස් ජාතක පොතේ එන කතන්දර පන්සිය හතළිස් හයේ සැම එකක ම සඳහන් වෙන්නේ බෝධිසත්වයා, සිදුහත් ලෙස අවසන්වරට මෙලොව ඉපදෙන්නට කලින්, පෙර ආත්මවල දී ගත කළ ජීවිත පිළිබඳ විස්තර වේ.

නලපාන ජාතකයේ දී බෝධිසත්වයා වඳුරු රජෙකි.

තවත් ජාතකයක බෝධිසත්වයා හාවෙකි.

තවත් ජාතකයක බෝධිසත්වයා වටු කුරුල්ලෙකි.

මගේ ප්‍රියතම නලිනි ජාතකයේ නම් බෝධි සත්වයා මනුසතෙක් ලෙස උපත ලබා බමුණෙකු ලෙස කල් ගෙවූ අයෙකි.

පුනරුත්පත්තිය වැන සංකල්ප, තමන් ම අත්විඳ පසක් කළ නොහැකි, එනිසා ම විශ්වාස කර ඇදහිය යුතු ආකාරයේ ඒවා ය.

බුද්ධ ධර්මය වනාහී "ඒහි පස්සිකෝ" ගුණයෙන් යුතු දහමක් නිසා, ඇදහීම වැනි කාරණා බුද්ධ ධර්මය සමග පරස්පර දේ යැයි මම සිතමි. එනිසා, පුනරුත්පත්තිය වැනි දෙයක් බුදු දහමට ගැළපේ යැයි මට නොසිතේ.

ඒ මගේ අදහසයි.

නමුත්, මා දන්නා දෙයට වඩා නොදන්නා දේ වැඩි නිසාත්, ඒ බව මා හොඳින් දන්නා නිසාත්, මේ ගැන වඩා දන්නා අය ගේ අදහස් දැන ගැනීමට රිසියෙමි!

-රසිකොලොජිස්ට්

(image: http://thusithsoftsolution.blogspot.com.au/)