අමුවෙන් මැටි පෑගීම සහ ඇනෝනිමස් වැනි බිළින්දා - That was Saturday

ඊයේ අමුතුම අත්දැකීම් දෙකක් ලැබුණි. ඒ මුල් අත්දැකීම, ඇත්තටම කියනවා නම්, අත්දැකීමකට වඩා කකුල් දැකීමකි. එනම්, දෙකකුලෙන් මැටි පැගීමකි.

සිංහල දෙමව්පියන් ගේ ළමුන්ට සිංහල භාෂාව උගන්වන පාසල් කිහිපයක් සිනුවර අවට පිහිටුවා ඇත. මේවා ඇත්තටම ඉරිදා පාසල් ය. එනම් සිංහල පාසල පැවැත්වෙන්නේ ඉරිදා දිනවල උදේ වරුවේ සාමාන්‍ය රජයේ පාසලක ගොඩනැගිලිවල ය. සිංහල පාසල් සඳහා මූලික කටයුතු, එනම් විෂයය අත්පොත් සැකසීම, ප්‍රාන්ත රජය සමග ගනුදෙනු යනාදිය, කෙරෙන්නේ සිංහල සංස්කෘතික හමුව විසින් වන අතර, සිංහල පාසල් කළමනාකරණය කෙරෙන්නේ පාසලේ දෙමව්පියන් ගේ කමිටුවක් විසිනි.

බහු සංස්කිතක රටක් වන ඕස්ටේ‍ර්ලියාවේ ප්‍රතිපත්තිවලට අනුව, මේ පාසල් පවත්වාගෙන යාම සඳහා මූලික ප්‍රතිපාදනයක් ප්‍රාන්ත රජය මගින් ලබා දෙන අතර දෙමව්පියන් විසින් අදාල අනෙකුත් වියදම් දරනු ලැබේ.

මා මුලින් ම සිනුවර සිංහල පාසලකට සම්බන්ධ වූයේ වසර 2002 දී ය. ඒ එවකට පැවති සෙන්ට් මේරීස් සිංහල පාසලට මගේ දියණිය කැඳවාගෙන යමිනි. ඒ පාසල පසුව 2006 දී බ්ලැක්ටවුන් ප්‍රදේශයට ගෙන යන ලද අතර මගේ පුතා ද එයට සහභාගී විය.

මා මුලින් සඳහන් කළ මැටි පෑගීමේ අත් (හෝ කකුල්) දැකීම මට ලැබුණේ ඒ බ්ලැක්ටවුන් සිංහල පාසලට ආධාර පිණිස ඊයේ පවත්වන්නට යෙදුණු වාර්ෂික ප්‍රිය සම්භාෂණය හෙවත් "ඩිනර් ඩාන්ස්" සාදයේ දී ය.

සින්දු වතුර පානය කිරීමෙන් පසු අපට හොඳන් සින්දු කීමට හැකි වීම කෙසේ වෙතත්, අප හොඳින් සින්දු කියනවා යැයි අපට තේරෙන්නට පටන් ගන්නා බව සැබවක් නමුත් සින්දු කීම පිණිස සින්දු වතුර අවශ්‍යම නොවේ. නාන කාමරයේ දී ද, දොර කැඩුණු වැසිකිලිවල දී ද, සමහර විට කුස්සියේ දී ද, තනිවම වාහන පදවන විට දී ද අපට සින්දු වතුර නොමැතිවම සින්දු කීමට හැක.

නමුත්, නැටුම් සම්බන්ධයෙන් නම්, සාමාන්‍ය පුඟුලන් වූ අප සඳහා, එය සත්‍යය නොවේ. එනම්, නැටුම් වතුර නොමැතිව නැටීමට උත්සාහ කිරීම වනාහී අතිශය අසීරු ක්‍රියාවකි.

අමුවෙන් මැටි පාගනවා යැයි මා කීවේ ඒ ගැන ය.

කෙසේ හෝ කොරීන් අල්මේදා සහ පිරිවර විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද බයිලා තාලවලට අනුව මම ද පැයක් පමණ වේලා අමුවෙන් ම මැටි පෑගුවෙමි.

ඇනෝනිමස් වැනි බිළින්දා මොහොත උදාවුනේ ඒ අතරතුර දී ය.

මා වැනි බිළින්දා
වර වර ලඟට කැන්දා
දුක සැප කුමන්දා
අසන නිරිදෝ වෙන කොයින්දා

යනුවෙන් කවියක කියවෙන අදහසේ වෙනත් අර්ථදැක්වීමක් ලබා දෙමින් මැටි පාගමින් සිටි මා අසලට පැමිණි අයෙකු "රසික මම තමයි අර අහවල් ඇනෝ!" යැයි කියා, ඔහු හැඳින්වීමට මා යොදා තිබුණු අන්වර්ථ නාමයක් පවසමින්, තමාව හඳුන්වා දුන්නේ ය.

"ආ මචං උඹ අහවලා නේද?" කියා නමක් ද පවසමින් මම ඒ ඇනෝනිමස් කමෙන්ට්කරුවා ගේ ඇනෝනිමස්කම නැති භංගස්ථාන කර දැමුවෙමි.

තමා රසිකොලොජියේ පමණක් නොව තවත් තෝරාගත් බ්ලොග් කිහිපයකටම නිරතුරු ගොස් පිස්සු කෙලින බවත්, ඒ කරන්නේ හුදෙක් විනෝදය පිණිසම බවත්, වෙනත් අරමුණක් තමන්ට නොමැති බවත් මේ නැටුම් වතුරෙන් හොඳ හැටි සප්පායම් වී සිටි ඇනෝනිමසයා මා සමග ඉතා අවංකව පැවසීය.

මා වැනි රජින්දා
අසලට පැමිණ වැන්දා
දුක සැප කුමන්දා
දොඩන ඇනෝලා වෙන කොයින්දා?

-රසිකොලොජිස්ට්

ප/ලි:
දුරු කතර ගෙවා සිනුවරට පැමිණි මොහොතක මා දැක කතා කිරීම ගැන ඇනෝ මචංට මගේ ස්තුතිය පුද කරමි. ඊයේ සිංහල පාසලේ උත්සවයට සහභාගී වුවද, ඒ පාසල තබා ලංකාවේ අහවල් පාසල පිළිබඳවත් අනවශ්‍ය උණක් නම් මට නැති බව දන්වමි!