ෂොපින් සෙන්ටරයේ දී ය - Kuch Kuch Nahee Hota Hai

ජිවීතයේ විවිධ වකවානුවල අපට සතුටක් ලැබෙන්නේ වින්දනයක් ලැබෙන්නේ විවිධාකාර දේ නිමිති කොට ගෙන ය. උදාහරණයක් ලෙස අප කුඩා කාලයේ සඳ දැක, සමනලුන් දැක, දේදුනු දැක සතුටු වූයෙමු. තරුණ කාලයේ අප සතුටු වූයේ ඒ දේවලින් නොව වෙනත් ආකාරයේ, එනම් සඳමාලී, සමනලී සහ දේදුනු වැනි සිත, නෙත පිනවල දසුන්වලිනි.

අප තරුණ කාලයේ දැක සතුටු වූ සමහර දේ පිළිබඳව වයසට ගිය පසු අපට සිතෙනු ඇත්තේ ඒවා විසූක දස්සන කියා වීමට බොහෝ ඉඩ ඇත.

තරුණ කාලයේ නෙතට ලැබුණු දසුනකින් අපට ලැබුණු හැඟුමක්, වින්දනයක්, පසුව නොදැනී තිබී නැවතත් එක් දිනයක ලැබුණොත්, එය කෙතරම් අපුරු අත්දැකීමක් වෙනු ඇති ද?

මේ කවිය පසුගිය ජූලි මාසයේ මුල සතියේ මා අතින් ලියවෙන්නට ආසන්නතම හේතුව වූයේ එවැනි සුන්දර නොස්ටැල්ජියානූ අත්දැකීමකි.

එදා ලියවුණු මේ කවිය අද කියවන දුමිදු දොඩම්තැන්න රසිකයින්ට, එහි එන කුහුඹුවන් සහ පායනා කාලයේ වැනි යෙදුම් නිසා, අනවශ්‍ය දේ සිතීමට ඉඩ තිබේ. නමුත් මේ නිර්මාණය පාතාල ලෝකය සමග හෝ චංචනිකයින් සමග හෝ සම්බන්ධකර නොගත යුතු බව තරයේ පවසමි.

නුපුරුදු ය, නුරාගික කිතිකැවුම

ඩොලර් ශත ඇද හැලෙන ණයපතෙන් මිණි කිකිණි හඬ නැගෙන පායනා කාලයේ කුහුඹුවන් සැරි සරන වස්සාන කාලයට ගබඩාව පුරවන්න දේ සොයන හන්දියේ මහ කඩය මැද මහා දහවලේ, ගිලන් හද කිති කැවිණ දශක දෙක හමාරක කාලයක අත් නොවිඳි අයුරකින්, සිත නුරාවෙන් පිරිණ ඉලිප්සාකාර වූ වුවනතක දෙතොල් පට දිග හැරී මද සිනාවක් නැගිණ පෙළෙන සිත සුව කරන, ගිලන් හද පණ වඩන, අමා ඔසුවක් ලැබිණ දෙනෙත නෙත, නෙත දෙනෙත, නිමේෂයකට ගැටිණ විදුලි සර පැන නැගිණ, නෙක රිදී රූ ඇඳිණ ගත පුරා පියාඹා යනු දැනිණ ශ්වේතවන් වූ සමනල් රෑන!

-රසිකොලොජිස්ට්


(image: sannasa.com)