ආරෝග්‍ය ශාලා පිරෙන්නට රෝගීහූ සිටිති. ඒත් අපට එය ඇඟට දැනෙන්නේ තරමක් හෝ දන්නා අඳුනන අයෙක් රෝගාතුරව රෝහලකට ඇතුළත් කර ඇතිය යන ආරංචිය ලැබුණු විට පමණි.
එවැනි පුවතක් නොබෝදා මට ලැබී මම ඒ හිතවතා ගේ සුවදුක් විමසීම සඳහා රෝහලට ගියෙමි. දැඩි සත්කාර ඒකකයේ ඇඳක වැතිර, නොකඩවා දුවන යන්ත්‍රයකට සම්බන්ධව, ඇඟ පුරා බැඳුණු විවිධ නාල සහ තන්තු සහිතව, හර්ද ස්පන්දනය, රුධිර පීඩනය දැක්වෙන තිරයක් ඉදිරිපිට වුවද ඔහු සිටියේ සෑහෙන්න සතුටිනි.
ඔහු ගේ බිරිඳ පැවසූ දේ අනුව මට හැඟුණේ ඒ සතුටට හේතුව වෙන්නට ඇත්තේ දින කිහිපයකට ඉහත ඔහු සිටි තත්වයට සාපේක්‍ෂව දැන් කොතරම් ප්‍රගතියක් ලබා ඇතිද යන ධනාත්මක සිතුවිල්ල විය යුතු බවයි.
ඒ කෙසේ වෙතත්, "යන්න නියමිත දිනය" පැමිණි විට අප හැමට මේ "නැටුම් කෙළි කවට සිනා" අතහැර යන්නට සිදු වේ.
හිතවතා ගේ ඇඳ අසලට වී ඔහු සමග පැයක් පමණ කතාබහ කරමින් සිට ආපසු එන අතරතුරේ දී මට සිහිවුනේ මා දින කිහිපයකට පෙර ලියූ කවකි. මේ කවිය ඔහු ගැන නොව මා ගැනය.
පිරිනිවන
ඇදෙත දුම්රිය ගොරතර
අවට දර්ශන බොඳකර
දිවෙන තුරු හිස මුදුනත
රැඳුණු සියොතුන් කොයි අද?
සතුට සැනසුම සිසිලස
මුවට නැගි ඒ මදහස
පැහැර ගත්තේ කවුරුද?
සසර හැටි මේ අයුරුද?
දුරු නුදුරු මතු දවසක
ලොවම නිදියන මොහොතක
කෙඩෙත්තුව ගත කකියන
සදහටම නිම වේවිද?
රැගෙන අවසර ක්‍ෂණයක
බලන කල තරණිත මග
රැගෙන යන්නට කිසිවක්
නොමැති බව වැටහෙනු ඇත
-රසික සූරියආරච්චි (මාර්තු 2015)
ඔබ සැමට භාග්‍යවන්ත අනාගතයක් පතමි!
-රසිකොලොජිස්ට්
(image: http://www.writerscafe.org/writing/Scribbles/738518/)
ලෝකෙ ලොකුම සැප තමයි බොහ්.. ගාල කාටවත් කරදරයක් නැතුව හුස්ම ටික යන එක.. ඒකටත් පිං කරල තියෙන්න ඕනෙ.
ReplyDeleteඅනිවාර්යෙන්ම
Deleteමගේ පරම පැතුම එයයි, එමගට මා විසි කරන්න!
Deleteසාධූ..... සාධූ.... සධූ......
ReplyDeleteයන වෙලාවක යයි මෙයා.. අන්තිම මොහොතෙත් ආතල එකේ ඉන්න තමයි මගේ නම් කැමත්ත..
අනිවා!
Deleteදුක් විඳ විඳ අල්ලාගෙන ඉන්න නම් මගේ අදහසක් නෑ. මිගේ හිතවතා මැෂිමකට සවිවී සිටිනවා දැක මට සසර දුක තේරුනා!
මඳ සිනහවක් මුව පැලඳගෙන
ReplyDeleteනිරාමිස සතුටින් සැහැල්ලුව
හිතයි සිහියෙන් හොඳ හිතින් මට
හෙලන්නට අවසන් සුසුම් පොද
"පතුළ සිඹින වසින වරළ
Deleteගන මේ කුළු හිසිනී
දෙතන දෙකඳු මැද ඇලි ඇලි
ගලන දුහුල රමණී
නිලන නිලඹ සිහිලඹ පිරි
නයන පොකුණු සොබනී
සසර කතර ගිම් සනහන
කෙම් බිම ඔබ මරණී"
(මහගම සේකර -නොමියමි)
අවසන් හුස්ම පොද නොබියව හෙලන්නට
Deleteපුළුවනි මරණ මංචකයේ වුවද මට
(RP?)
RP කිව්වෙ රණසිංහ ප්‍රේමදාස ද? එයාද නැත්තං ඒකත් ඩෝල්ටන් ද හෙහ් හෙ..? නොදනී...
Deleteලියපු දේවලින් ලැබුන සතුට ඇරෙන්න ගෙනයන්න වෙන දෙයක් නෑ තමා.
ReplyDeleteමේ ලොව යම් කිසිවෙකු
Deleteමා හට පෙම් කළ බව
එතකොට ඒ ගී රාවය
හීන් හඬින් මට කියාවි
මා මළපසු සොහොන් කොතේ
දුක් ගීයක් ලියනු මැනවි
නන්නාදුන නා ඔබ ගේ
අත් අකුරින් ලියනු මැනවි
අඩ සඳ බැසගෙන යන සඳ
සීතල අඳුරු රැයක
අඬ සඳ බැසගෙන යන සඳ
රෑහි නඟන රැව් අතරින්
එතකොට ඒ ගී රාවයයාන්තමින් මට ඇසේවී"
පද රචනය – මහගම සේකර
සංගීතය හා ගායනය – ඩබ්.ඩී. අමරදේව
ඇයි ගත්තු වෙනත් ආතල්
Deleteමැරෙන බව මතක තියාගෙන ජීවත් උණාම අහවරයි .. ඒ ඇර මැරි මැරි ජීවත් වෙන්න ඕන් නෑ නෙවැ .. ඕ යේස් !!
ReplyDeleteAgreed...
Deleteඑපා කිසිවිට උඩඟු වන්නනට - ඒයින් යහපත නැසෙනවා....
Deleteඑපා කිසිවිට කෝප වන්නට - ඔබේ හොඳ ගති මැකෙනවා....
එපා කිසිවිට දුකක් දෙන්නට - එයින් හදවත රිදෙනවා....
එපා ආශා පොදි බදින්නට - මැරෙනවා අපි මැරෙනවා....
සමහර විට මරණය ලංවුණු විට, මරණ බ්‍රි ඇතිවී දිගටම ජීවත්වී ඉන්නට ආසාව ඇතිවේවි. හරියට ඡන්දෙන් පැරදුණු ජනාධිපතියෙකුට වගේ!
Deleteමෙහෙ ඉන්න මගේ කියුබානු ජාතික යාළුවෙක් කැඩිච්ච ඉංග්‍රීසියෙන් මට කිවුවා දවසක් " we cant trust anyone ,anything 100% ,but we can Believe only one thing its Death . maybe it can be late but surly it will come.
ReplyDeleteකවිය ගොඩක් අර්ථවත්.. මාත් මැරෙන බව දන්න නිසාත්.. කවදා හෝ මැරෙන නිසාත් හැමදාම කාලා, බීලා, අම්මට කෝල් කරලා නිදාගන්නවා ..
ඉඳලා හිටලාවත් තාත්තාට කෝල් කරන්න!
Deleteවිශ්වාස කරන්න මං ලග තාත්තගේ ෆෝන් නම්බර් එකක් නැ,, අම්මා, මල්ලි මට දෙන්නේ නෑ. :(
Deleteගඟට කපන ඉණි ගඟදිය රැගෙන යති
ReplyDeleteසැපට වැඩුණු කය පොළොවට දිරා යති
අපට නොවේ බඹුටත් මරු ළඟාවෙති
පිනට දුන්නු දේ පමණක් ඉතුරු වෙති
මලේ සුවඳ නැතිවෙයි පෙති හැලුණාම
ගතේ රුසිරු නැතිවෙයි රැලි වැටුණාම
ගඟේ මහිම නැතිවෙයි දිය සිඳුණාම
දුන්දේ සුවඳ පවතී ලොව හැමදාම
කෑමෙන් හොඳ කෑම සපයාගෙන කෑම
බීමෙන් හොඳ බීම මවුගේ කිරි බීම
දීමෙන් හොඳ දීම දුගියට දන් දීම
යෑමෙන් හොඳ යෑම නිර්වාණෙට යෑම
කන බොන කෑම තනියම වළඳන්න එපා
අසරණ කෙනෙකු ආ විට එළවන්න එපා
අනුවණ කමින් පව් සිදුකරගන්න එපා
නොමැරෙන කෙනෙකු ලෙස ජීවත් වෙන්න එපා
ගී තනු - රෝහණ වීරසිංහ
ගායනය - සුනිල් එදිරිසිංහ
නිමාව
Deleteකෙදිනක හෝ මේ කුරිරු ලෝකයෙන්
සමුගෙන මා සදහට නිදනා කල
කොතැනක හෝ ඔබ සිටිනා තැනකින්
මා වෙත එනු මැන ප්‍රිය ලඳුනේ
මා සිප ගනු මැන ප්‍රිය ලඳුනේ
සුසිනිදු මුදු ඔබගේ තොල්පෙති සුව
සීතල මා දෙතොලට නොදැනේවී
මිය ගිය මා හද ඔබ වෙනුවෙන් පිපි
සෙනෙහස් මල ඔබ හට නොපෙනේවී
ඔබ හමුවෙන්නට ආ පෙර සවසක
ඔබට තිළිණ කල මල් පෙති සිහිකර
මිය ගිය මා දෑතේ මතුපිට
මලක් තබනු මැන ප්‍රිය ලඳුනේ
මිය ගිය අතීතය සිහිපත්වන්නට
මලක් තබනු මැන ප්‍රිය ලඳුනේ
(RS-1983)
ඉපිද මැරේ යළි ඉපදේ
Deleteනොතිර සසර සාගරේ
අතරතුරේ නොමැරී මැරේ දහස්‌ වරේ
නිසල නැතේ සසල වෙතේ
නොතිර සසර සාගරේ //
කුමට නැටුම් කෙළි කවට සිනා දා
මරුට නොමැත කිසිවිටකදි බාධා
ඔබට නොදන් වා මරු මෙහි ආදා
යන්නට සිඳුවන්නේ ඉන්නට බැරි වන්නේ
කුණු කය නිසරුයි නැත පවතින්නේ
කළහොඳ පමණයි මෙලොව රැදෙන්නේ
නැති බැරි කම ලෙඩ දුක ඇතිවන්නේ
අපටයි මිනිසුනේ ඇයි එය නොසිතන්නේ
ගායනය: පණ්ඩිත් අමරදේව සූරීන්
සින්දු ඇනෝ6 March 2015 at 02:25
Deleteමේක ලිව්වෙ ඇරැව්වල නන්දිමිත්‍ර මහතා. ඔබ සින්දු දාන කොට කරුණාකරලා එහි පදරචකයා සඳහන් කරන්න. ගීතයක් ගායකයා සංගීතසංරචකයා වෙතින් නැවත ඉපදීමට පෙර පදරචකයා අතින් උපදින නිසා. ස්තුතියි.
ස්තුතියි ඇනෝ මිත්‍රයා .සිදුවූ අතපසුවට සමාවෙන්න .මමත් හැම වෙලේම උත්සහ කරන්නේ පද රචකයා ,තනු නිර්මාණය ,ගායනය කල තුන් කට්ටුවම සඳහන් කරන්න .
Deleteයන වෙලාව ඉතින් අපිට තීරණය කරන්න බැහැනේ.. කිසිම අවුලක් නැතුව ටක් ගාලා යන්න ලැබෙනවනම් ඒක තමයි සතුට..
ReplyDeleteයන වෙලාව තීරණයක කරන්න හදන අයත් ඉන්නවා. ඒත් ඒ අයටත් සමහර ඬිට වැරදිලා මාස, අවුරුදු දුක් විඳිනවා මං දැකලා තියෙනවා.
Deleteරසිකත් එලොව ගිහින් බලල ආපහු ආව නේද ? කෝ මෙතන ඇනෝල ටික උන් තරහ වෙලා ගිහිල්ලද ?
ReplyDeleteමැරෙන බව දැනගෙන ජිවත් වුණාම අවුලක් නැහැ.කොයි කෙළිය නැටුවත් ඔය ගමන දවසක යන්න වෙනවානේ.
ReplyDeleteවෙලාම ආවම කවුරුත් යන්න ඕනේ...
ReplyDeleteප්‍රශ්නේ තියෙන්නේ වෙලාව එන්නේ එක එක ස්වරුපයෙන්...
එතැනදී කෙනෙකුට අල්ලගෙන ඉන්න වෙන විදිහට, කෙනෙකුට හාස් ගාල හුස්ම ටික යන විදිහට එන්න පුළුවන්.
අපිට ක්ෂණික මරණයක් පතන්න පුළුවන් උනාට ලැබෙයිද කියන එක පවා අපි දන්නේ නැහැ.
ඒ සියල්ල සිදුවන්නේ කර්මය(අපගේ ක්‍රියාවන්) අනුව විය හැකියි.
සොඳුර මා වෙත එන්න
ReplyDeleteජීවිතය සුන්දරය
නිබඳ මා ළඟ සරන
මරණයද සුන්දරය
(මඩවල එස් රත්නායක )
කවිය හොඳයි මචන්. අන්තිමට තනියම තමා යන්න වෙන්නේ.
ReplyDeleteඒම සහ යාම අතරේ තියෙන්නේ දුක විතරමද? :O
ReplyDeleteයන එක නම් ගැටළුවක් නෑ ජීවත් වෙන කාලේ හොඳින් හිටිය නං.
ReplyDeleteඔය කියවිල්ල තමා එපා වෙන්නේ. යනකල් සිංදුවක් (කවියක්) කියාගෙන හිටුකෝ රසිකෝ..
ReplyDeleteඅපේ ප්‍රොක්‍යුමන්ට් ඩිවිෂන් එකේ විතරක් නෙමේ ආයතනෙම උන්නු හොඳම "මනුස්සයෙක්" ඊයෙ රෑ හාට් ඇටෑක් එකක් ඇවිත් ඇම්බ්‍යුලන්ස් එකේම අවසන් ගමන් ගිහින්. හොඳ මිනිස්සුන්ට ආයුෂ අඩුයි, ඒ නිසා මම නරක මිනිසෙක් වෙමි ( විදිහටම ඉමි ) කියල හිතාගත්ත.
ReplyDelete