පරණ කුණු කතා - Latter day litter, later!

මගේ ජීවිතයේ මුල් වසර හතර පමණ ගෙවූ කුලී නිවස ගැන මගේ මතකය ඉතා අඩුය. නමුත්, ඒ නිවස පිහිටා තිබුණේ අක්කරයක දෙකක පොල් වගාවක් මැද බවත්, නිවස අසල වතුර බොන ළිඳක් ද, අනිත් පස වැසිකිළියක් ද, වත්තේ පිටුපස මායිමේ හොඳින් වතුර ගලන දොළ පහරක් සහ කුඹුරු යායක් ද තිබුණු බව මගේ මතකයේ රැඳී ඇත.

එතැනින් අපේ තාත්තා සිය දරු පවුල රැගෙන ගියේ සිය දෙමව්පියන් සහ සොයුරු සොයුරින් ජීවත් වූ මහගෙදරටයි. එය ද විශාල බිම් කඩක එක් පසෙකින් තනා තිබූ නිවසක් විය.

ඉන් වසර අටකට පමණ පසු අපි වසර තුනක පමණ කාලයක් කුලී නිවසක ජීවත් වුණෙමු. ටවුමට අතේ දුරින් පිහිටියේ වුව ද, එම නිවස ද, අක්කර දෙකක පමණ පොල්, කොස් වගාවක් අතරේ පිහිටි නිවාස දෙකකින් එකක් විය.

විශ්‍රාම ගැනීමෙන් පසු කලෙක තාත්තා තමන්ගේ ම නිවසක් සාදා ගත්තේ ද ඊට වසර විස්සකටත් වඩා පෙර කාලයක ඉඩම් මිල සාපේක්‍ෂව ඉතා අඩු සමයේ මිලට ගෙන තිබූ අක්කරයක පමණ වපසරියක් ඇති ඉඩමකයි.

මේ හැම නිවසකටම පොදු ලක්‍ෂණය කිහිපයක් ම තිබුණි. ඉන් එකක් වූයේ නිවස පිහිටි භූමියේ ම සකසා ගෙන තිබුණු වතුර බොන ළිඳයි.

ඊටත් වඩා මේ ලිපියට අදාළ කරුණ නම් මේ හැම නිවසක්ම අසලින් එකත්-පසෙකට වෙන්නට සාදා සකසා ගෙන තිබුණු කුණුවලයි. එදිනෙදා නිවසෙන් බැහැර කෙරෙන අපද්‍රව්‍ය කෙළින්ම යොමු කෙරුණේ මේ කුණුවලට ය.

ඒ සමයේ අද මෙන් ප්ලාස්ටික් බෑග් යනාදිය බහුලව භාවිතා නොවුණි. කඩෙන් බඩු ඔතා දුන්නේ පරණ පත්තර කොළවල වූ අතර, ඒවා නිවසට ගෙනෙන ලද්දේ එක්කෝ පන් මල්ලක හෝ නැතිනම් පරණ සිමෙන්ති උරවලින් සාදා තිබුණු කවරවල දමා ගෙනය. එවැනි අපද්‍රව්‍ය මෙන් ම, කුස්සියේ ක්‍රියාවලියෙන් ඉවත දැමෙන ද්‍රව්‍ය ද, මිදුලෙන් උදලු ගෑ තණකොළ ද, ගේ අවට අතුපතු ගා එකතුවෙන කොළ රොඩු ද සදාකාලිකව සැතපෙන්නට ගියේ මෙකී කුණුවලේ තුරුලට ය.

කලින් කලට තාත්තා එක්කෝ කුණුවලේ කොළ රොඩුවලට ගිනි තබයි, නැතිනම් ඊට උඩින් පස් කපා දමයි. එක් කුණුවලක් වැසෙන විට ඊට නුදුරින් තවත් එකක් කැපේ. තාත්තා ගේ මහගෙදර තිබූ කුණුවල නම්, ඇත්තටම කලකට ඉහත කපා විශාල කළුගලකින් අවසන් වීම නිසා අතහැර දමනු ලැබූ පාළු ළිඳක් වූ නිසා, අප ඒ නිවසේ පදිංචිව සිටි දශක දෙකක පමණ කාලයේ දී එය නොවැසුණි.

කුණු සම්බන්ධව මගේ ජීවිතය ඉහත ආකාරයට වඩා සහමුලින් ම වෙනස් වූයේ විවාහ වී කෝට්ටේ පදිංචියට ගිය පසුය. නිවස පිහිටි පර්චස් දොළහක වපසරියෙන් ඉතුරු වී තිබූ කොටසේ කුණුවලකට කොහෙත්ම ඉඩකඩ නොතිබුණි. හැරත්, නිවසට වතුර ජල ප්‍රවාහන මණ්ඩලයෙන් ද, විදුලිය විදුලිබල මණ්ඩලයෙන් ද ලැබෙනවා සේ, කුණු කසළ ඉවත් කිරීමේ සේවය භාරව තිබුණේ නගර සභාවට ය.

අපට තිබුණේ අපේ කුණු කසළ නගර සභාවේ කුණු කසළ බවට පත් කිරීම පමණි.

කුස්සියේ තැබූ ප්ලාස්ටික් භාජනයක ලූ තවත් ප්ලාස්ටික් මල්ලකට නිවසේ කුණු කසළ එකතු කරන අප, රාත්‍රී සමයේ දී කරන්නේ ඒ කුණු පිරි මල්ල රැගෙන ගොස් මහා මාර්ගය අයිනේ තැබීමයි. මගේ මතකයට අනුව සතියට කිහිපවරක් මෙලෙස එකතුවෙන කුණු කසළ ඉවත් කිරීම නගර සභා සේවකයින් විසින් සිදු කරණ ලදී.

ඇත්තටම කියනවා නම්, අපේ නිවස අසල පදිංචි අය ගේ කුණු කසළ එකතු කෙරුණේ අපේ නිවස ඉදිරිපිට නොව පාරෙන් එහා පැත්තේ ස්ථානයක ය. හරියටම අපේ නිවස පිහිටි ස්ථානයේ දී කෝට්ටේ පාර ඉතා පටු විය. එ නිසා, ඉඳහිට දිනක පාර හරහා නො පැන, මේ පැත්තේ සිටම පාරේ අනිත් පැත්තේ අදාළ ස්ථානට කුණු පිරි ප්ලාස්ටික් බෑගය එල්ල කරන්නට ද මා පෙළඹුණෙමි.

උසස් පෙළ ව්‍යවහාරික ගණිතයේ දී උගත් ප්‍රක්‍ෂිප්ත සිහිපත් කරමින් මගේ අතින් ගිලිහී අහසින් ගොස් කුණු ගොඩට පතිත වෙන ප්ලාස්ටික් බෑගය, ඒ අවස්ථාවේ දී පුපුරා යන්නේ ද යන කරුණ මට අදාළ එකක් නොවී ය.

ඒ මීට වසර විස්සකට පෙර කතාවකි.

කුණු කන්දල් සම්බන්ධයෙන් ගත් කල දැන් නම් මා ඉතා හොඳ ළමයෙකු බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැතැයි සිතමි.

-රසිකොලොජිස්ට්

ප/ලි
මේ ලිපිය කිවේවාද?
බයියන් ගේ මානසිකත්වය හෙවත් කුණුම කුණු කතාවක් - Rubbish must be garbaged
http://rasikalogy.blogspot.com/2015/06/rubbish-must-be-garbaged.html


(image: http://www.123rf.com/stock-photo/garbage.html)