අටේ පන්තියේ ළමයා ලියූ පොත් පිංච - Write a book, make a child and plant a tree!

මිනිසුන් වශයෙන් අප කළ යුතු හොඳම කර්තව්‍යයන් ත්‍රිත්වය වන්නේ "පොතක් ලිවීම, පුතෙක් හැදීම සහ ගසක් වැවීම" ය යනුවෙන් පඬිවදනක් ඇත. මෙය ප්‍රකාශ කළා යැයි සැලකෙන්නේ කියුබානු විප්ලවවාදී කවියෙකු වූ ජොසේ මාර්ටි නම් ලේඛකයා ය.

මේ කියමනෙන් අදහස් කෙරෙන්නේ, පොතක්, ගසක් සහ පුතෙක් යන දේ, ඒවාට මුල් වූ පුද්ගලයා මිය ගිය පසුවද මෙලොව පැවතෙන නිසා, එ නයින් මේ අනිත්‍ය ලෝකයේ යම් අමරණීයත්වයක් ලද හැකි බවයි.

එය එසේ වන්නට නම්, ගසක් වැවීමේ දී "කැනිබස් සැටිවා" නොව "කොකෝස් නුසිෆෙරා"වක් වත් වැවිය යුතු වේ. එසේ ම, "නෙක තරු රැසවන් පින් මද පුතුන් දහසක්" නොව, "එක පුන් සඳවන්", "ගුණ නැණ බෙලෙන් යුතු පුතෙකු" ම සැදිය යුතුවේ.

අමුතුවෙන් නොකීවාට අනෙක් කාරණාව ද එසේ ම ය.

ඒ "පොතක් ලිවීමේ, පුතෙක් හැදීමේ සහ ගසක් වැවීමේ" පඬිවදන මා මුලින් ම ඇසුවේ මීට වසර තුන හතරකට පෙර ය. එසේ වුවත්, පොතක් ලිවිය යුතුය යන සිතුවිල්ල නම් මා කණිෂ්ඨ විද්‍යාලයේ උගන්නා කාලයේ සිට ම මගේ සිතට ඇතුළු වී තිබුණු සිතුවිල්ලකි.

මා මේ කියන්නේ, පෙර දිනයක ලියූ ආකාරයේ පශ්චාත් උපාධි නිබන්ධනය සහිත පොතක් ලිවීමක් ගැන නොව වචනයේ අර්ථපරිසමාප්ථාර්ථයෙන් ම නිර්මාණාත්මක කෘතියක් සම්පානය කිරීම ගැනයි.

කණිෂ්ඨ විද්‍යාලයෙන්, මධ්‍යම විද්‍යාලයට සමත් වී වසර දෙකකට පසු, මා අටවන ශ්‍රේණියේ ඉගෙනුම ලබමින් සිටි මුල් කාලයේ දී මට ඒ සිතුවිල්ල සැබෑවක් කර ගන්නට ලැබුණි.

අභ්‍යාස පොතක කොළ කිහිපයක් ගෙන ඒවා යළිත් වරක් නවා, අභ්‍යාස පොතක ම පිටකවරය භාවිතා කර සාදාගත් පිටු කිහිපයකින් යුක්ත වූ ඒ කුඩා පොතට, එසේ නැතිනම් පොත් පිංචට, මා විසින් පහේ පන්තියේ දී ලියන ලද කෙටිකතාවක නැවත ලිවීමක් ද, සුළඟ යන මැයෙන් යුතුව පබැදුණු පේළි විස්සක පමණ කවියක් ද, එමෙන් ම මා ඇඳි මොට්ටපාල කාටූන් දෙක තුනක් ද ඇතුළත් විය.

සමහර විට ඊට වසර හතරකට පෙර මා තුන්වෙනි ශ්‍රේණියේ ඉගෙනුම ලබන කාලයේ ලියා, තැපැල් පතකින් මිහිර පුවතට යොමු කරන ලදුව එහි පළ වූ මුහුදු වෙරළ නම් කවිය ද මා මේ පොත් පිංචට ඇතුළත් කරන්නට ඇත.

මා ලියූ ඒ කෙටිකතාව ඒ වී සුරවීර ගේ "හෙයියම්මාරුව" නමැති නවකතාවේ විස්තර කෙරුණු පාසලක සිදුවීමක් අනුසාරයෙන් මට අවැසි පරිදි සකසා ලියූවකි.

මගේ මොට්ටපාල කාටූන් ද, මගේ මතකයේ හැටියට අපේ ආච්චී විසින් පෙට්ටගමක දමා සංරක්‍ෂණය කර තිබුණු රසවාහිනී නම් සඟරාවේ පළ වී තිබී මා කියවා ඇති අමිත අබේසේකර ගේ මොට්ටපාල කාටූන් අනුකරණය කරමින් සැකසුණු ඒවා විය.

මේ මොට්ටපාල කාටූන්වල සාමාන්‍යයෙන් සිටියේ බූස්ස වැවුණු කොණ්ඩයකින් යුතු මොට්ටපාල ළමයා සහ වේවැලක් අතින් ගෙන ජාතික ඇඳුමෙන් සැරසුණු පන්තිය භාර ගුරුවරයා ය. එවැනි චිත්‍රයක් සමග ආ මොට්ටපාල සහ ගුරුවරයා අතර දෙබස සාමාන්‍යයෙන් මෙන්න මේ ආකාරයේ ය.

"මොට්ටපාල කියපන් බලන්න සීගිරි කැටපත් පවුරේ කවි ලිව්වේ කවුද?"
"අනේ සෑර්, මං නං නොවෙයි. මං ඒ පැත්ත පළාතේ ගිහින් නෑ."

මගේ පොත් පිංචේ මගේ ම කියා ස්වතන්ත්‍ර නිර්මාණයකට තිබුණේ, සුළඟ නමැති කවිය පමණකි. මා එය ලියූවේ, අපේ වෙනත් ආච්චී කෙනෙකු ගේ නිවසේ මා ගත කළ එක්තරා රාත්‍ර්‍රියක, එහි පෙට්ටගමක සුරක්‍ෂිතව ගබඩා කර තිබුණු උදය නම් ළමා සඟරා එකතුවක තිබී කියවූ, කවි ලියන්නේ කෙලෙසදැයි උගන්වන ලිපියකින් ලද ගුරුහරුකම් මත ය.

ඒ ලිපියේ උදාහරණයක් මගින් දක්වා තිබූ පරිදි, මගේ වයසේ පාසල් සිසුවෙකු කවි ලිවීමට සිතා කරන්නේ මිදුලේ පුටවක් තබා වාඩි වී, අවට පරිසරය දෙස බලා එයින් කවි නිමිත්තක් හා කවි ලිවීමට උත්තේජනයක් ලබා ගැනීමයි.

ආච්චී ගේ නිවසේ සිට අපේ නිවසට පැමිණ පසු දින ම මම ද එසේ කළෙමි. ඒ මොහොතේ මද සුළඟක් හමා ආවේය. මම සුළඟ ගැන කවි පන්තියක් ලියූවෙමි.

කෙටිකතාවක්, කවි සහ කාටූන් සහිතව මා සකසා ඇත්තේ පොත් පිංචක් නොව සඟරා පිංචක් නොවේ දෝ යි මට දැන් සිතේ. ඒ කුමක් වුණත්, මේ පොත් පිංච මද කලකට පසු අස්ථානගත විය. අඩු වශයෙන් ඒ පොත් පිංච මා දුන් නම කුමක්ද කියාවත් මගේ මතකයේ නැතිවීම නම් කනගාටුවට කරුණකි.

මා ඒ පොත ලියූවේ වයස අවුරුදු දහතුනේ දී ය.

තවත් අවුරුදු දහ අටකින් පුතෙක් හැදීමට මට හැකිවිය.

දැන් ඉතින් ඉතිරිව ඇත්තේ ගසක් වැවීමට පමණි!

-රසිකොලොජිස්ට්

ප/ලි:
මේ 2015 සැප්තැම්බර් සාහිත්‍ය මාසය වෙනුවෙන් ලියවුණු සටහනකි.

සාහිත්‍ය මාසය වෙනුවෙන් ලියවුණු තවත් සටහන් කිහිපයක් මෙන්න.
1. කුරුලු හදවතේ හිලක් - Hole in the heart
2. කතෘ අත්සන් කළ පොත් ඔබ ළඟ තිබේද? - Autographed books
3. අහවල් පොත ලිවීම සහ පොත පෙරළීම පිළිිබඳ මගේ කතාව - Such is Life

(image: http://www.123rf.com/photo_29663500_stock-vector-illustration-of-a-young-girl-under-the-tree-beside-her-books-on-a-white-background.html)