විචාරක බ්ලොග්කරුවා සහ මා අතර ඇතිවුණු වලිය ගැන සටහනක් - Storm in a Teacup

"අසමි, දකිමි, සොයමි" බ්ලොගය පවත්වා ගෙන ගිය විචාරක නම් බ්ලොග්කරුවා ගේ මරණය පිළිබඳ ආරංචිය මට දන්වමින් සහෘද බ්ලොග්කරුවෙකු එවූ පණිවිඩයක, විචාරක සහ මා අතර කලකට ඉහත දී ඇති වුණු මත ගැටුමක් පිළිබඳව සඳහන් කර තිබුණි.

ඒ බොහෝ මූලික තොරතුරු තවමත් සිංහල බ්ලොග් අවකාශයේ තිබුණ ද, ඇතැම් දේ පුද්ගලික පණිවිඩවල පමණක් සඳහන්ව ඇති නිසා, ඒ සියලු කරුණු එක් කර හැකි තරම් කෙටියෙන් සමාලෝචනයක් ලිවීමට සිත්විය.

මුලින් ජවිපෙ ක්‍රියාකාරිකයෙකු (1971) ලෙස ද, පසුව ගුරුවරයෙකු ලෙස ද කටයුතු කර තිබුණ ද, විචාරක බ්ලොග්කරුවා දිගු කලක් සේවය කර ඇත්තේ ලංකාවේ යුද හමුදාවේ බව අප සැම දන්නා කරුණකි. ඒ නිසා හෝ වෙනත් කරුණක් නිසා, ඔහු සම්බන්ධයෙන් මා නිරීක්‍ෂණය කළ එක් සෘණාත්මක චර්යාවක් වූයේ, නිකරුණේ කලබල වී, කිසියම් වරදක් කළ අයට මෙන් ම, නොකළ අයට ද, එක එල්ලේ බැණ වැදීමයි.

විවිධ විෂයයන් සම්බන්ධයෙන් කරුණු එක් රැස් කර, තමන් පුද්ගලිකව දන්නා කරුණු ද එකතු කර, ඔහු සිංහලෙන් රචනා කළ ඇතැම් ලිපි වෙනත් වෙබ් අඩවිවල අනවසරයෙන් සහ අසමි, දකිමි, සොයමි බ්ලොගය පිළිබඳ කිසිදු සඳහනක් නොමැතිව පළ කළ විට, ඔහු ඒ අඩවිවලට බැණ වැදුණු ආකාරය ඉතා නිර්මාණාත්මක විය. ඒ බැණ වැදුම් ඉතා හාස්‍යජනක වූවා පමණක් නොව ඒවා කියවා අපට අලුතෙන් සිංහල වචන පවා ඉගෙන ගන්නට ලැබුණි.

තවත් එක් හාස්‍යජනක කරුණක් වූයේ බුද්ධි අංශ නිවසට එවනවා යැයි කියමින් ඔහු කළ ප්‍රකාශයි. ඒවා සත්‍ය ලෙස කළ තර්ජන නොව කුඩා දරුවන්ට බිල්ලන් එනවායැයි කීම වැනි දේ ලෙස මම සැලකුවෙමි.

ඒ වරදකරුවන්ට ඔහු කළ, අපට හේතු වටහා ගත හැකි, බැණ වැදීම් ය.

අවාසනාව වූයේ, කිසි වරදක් නොකළ අයට පවා ඔහු ඇතැම් විට වරද පටවමින් බැණ වැදීමයි.

මගේ මතකයට එන එවැනි එක් උදාහරණයක් නම්, කිසියම් තැපැල් කාර්යාලයක දී ඔහුට හමු වූ ළමුන් පිරිසක් (මුදල් ඇණවුමක්, විදුලි පුවතක් හෝ ඒ ආකාරයේ) යම් කිසි කාරණයක් නොදැන සිටි නිසා, ඔහු ඒ අදාළ වයස් කාණ්ඩයේ සමස්ත පරම්පරාවට ම කළ බැණ වැදීමයි.

මට එවැනි දේ පෙනුණේ වැඩිහිටියන් ලෙස අප නොකළ යුතු දේ කියා ය.

විචාරක සහ මා අතර ගැටුම ඇති වුණේ ඔහු විසින් වෙනත් බ්ලොග් අඩවියක දී, පාසලේ දී සිංහල සාහිත්‍යය නූගත් නුතන පරපුරේ අබ්බ ගොබ්බයින් යනුවෙන් කළ සඳහනකි. ඔහු පළ කළ ඒ අදහසට අනුව, සාහිත්‍යය විෂයයක් ලෙස ඉගෙන ගෙන නැති අයට (රසිකයින් ලෙස හෝ) ගීතයක් වැනි කලා කෘතියක් පිළිබඳ අදහස් දැක්වීමට අයිතියක් නැත.

මා මීට පෙර ලිපි දෙක තුනක ම සඳහන් කර ඇති පරිදි, පාසල් අධ්‍යාපනය තුළ, සිංහල සාහිත්‍යය විෂයයක් ලෙස ඉගැන්වුවේ 1975 දක්වා පමණි. එය ද, අටේ පන්තියේ පැවති විභාගයෙන් (විද්‍යා හෝ වාණිජ හෝ නොව) කලා විෂයය ධාරාව තෝරා ගත් අය සඳහා පමණක් මිස සමස්ත සිංහල ශිෂ්‍ය ප්‍රජාව සඳහා නොවුණි.

පාසල් අධ්‍යාපනයෙන් පසු 1971 දී ජේවීපි කැරැල්ලට යන්තමින් හෝ සම්බන්ධ වෙන කාලය වන විට විචාරක බ්ලොග්කරුවා පාසලේ දී කලා ධාරාවේ විෂයයක් ලෙස සිංහල සාහිත්‍යය හදාරා සාමාන්‍ය පෙළ විභාගය සමත් වී සිටින්නට ඇතැයි සිතමි. ඔහු තමන් ලද ඒ ඉගෙනීම වැදගත් කොට සැලකුවේ ය. එහි ඇති වරදක් නැත.

වසර 1972 දී, එවකට පැවති රජය විසින් ක්‍රියාත්මක කරණ ලද අධ්‍යාපන ප්‍රතිසංස්කරණ නිසා, හයේ පන්තියේ සිට සාමාන්‍ය පෙළ දක්වා ම (නමය, දහය වසර ද්වය සඳහා විද්‍යා, වාණිජ, කලා ලෙස නොබෙදා) එකම විෂයය මාලාවක් හැදෑරීමට සියලුම සිසුන්ට සිදුවුණු අතර ඒ අනුව සිංහල සාහිත්‍යය විෂයය සිංහල භාෂාව විෂයයේ කොටසක් ලෙස ඉගැන්වීම ඇරඹුණි.

දැන් මේ ප්‍රතිසංස්කරණ ක්‍රියාවලියේ ඉත්තන් වුණු, වසර 1967 හෝ ඉන් පසු තම පාසල් අධ්‍යාපනය ඇරඹු සිසුන් හට, තමන් සිංහල සාහිත්‍යය විෂයයක් ලෙස පාසලේ දී ඉගෙන ගන්නවා ද, නැති ද යන කාරණය පිළිබඳව කවර නම් වගකීමක් තිබුණා ද?

තමන් සිංහල සාහිත්‍යය පාසලේ දී විෂයයක් ලෙස ඉගෙන නොගැනීම යනු ඔවුන් ගේ වරදක් නොවේ.

එනිසා, සිංහල සාහිත්‍යය නූගත් නුතන පරපුරේ අබ්බ ගොබ්බයින් යනුවෙන් සඳහන් කරමින් විචාරක සමස්ත පරම්පරාවකටම කළ අපහාසය මට දිරවූයේ නැත.

ඒ කාරණය පිළිබඳව මගේ අදහස මා ලියා කළ පළ විට, මට ද, පෙර කී ආකාරයේ අති නිර්මාණාත්මක වූ, අලුත් සිංහල වචන ද රැගත්, ලිඛිත ප්‍රහාරයකට මුහුණ දෙන්නට සිදුවිය.

ඒ 2014 අප්‍රියෙල් 10 දින දී ය.

ඒ ලිපිය කියවූ මට වැටහුණේ එය, සාහිත්‍යය පාසලේ දී විෂයයක් ලෙස ඉගෙනීම ගැන මා ලියූ ලිපිය තමන් ට පුද්ගලිකව කළ පහරදීමක් ලෙස සලකා, මට මිලිටරි උපක්‍රම භාවිතා කරමින් ප්‍රහාරයක් එල්ල කිරීමක් ලෙස යි. (එසේ කියන්නේ "මොක් ඇටෑක්" සහ "ඇතුළට එන්න දී පහර දීම" වැනි යෙදුම් ඔහු උපයෝගී කරගත් නිසා බව සලකන්න).

ඔහු ගේ පෙර කී අදහස පිළිබඳව මිස, පුද්ගලයෙකු වශයෙන් මට විචාරක සමග අවුලක් නොතිබුණි.

මෙවැනි ආරවුලක් ඇති වුණු පසු, එයින් ජුගුප්සාජනක සතුටක් ලබන්නට තැත් කරන නිර්නාමිකයෝ ද සිටිති. ඔවුන් විවිධ බ්ලොග්වල විවිධ දේ ලියා තිබුණි. ඒවා නිසා, විචාරක තව තවත් වැරදි නිගමනවලට එළැඹෙන බව ද මට පෙනුණි.

එනිසා මා කළේ අප්‍රියෙල් 13 දින ඔහුට පහත ඊ-මේලය යැවීමයි.

හිතවත,

බ්ලොග් ලෝකය යනු අතත්‍ය ලෝකයකි. එහි වෙන වාද විවාද එයටම සීමා වීය යුතුය.

මා විරුද්ධත්වය පෑවේ සිංහල සාහිත්‍යය පිළිබඳ ඔබේ අදහසට පමණි!

මට ඔබ කෙරෙහි කිසිදු තරහක්, ක්‍රෝධයක්, වෛරයක් හෝ අමනාපයක් නැත.

එසේ තිබුණා වුණත් ඒ තරහ මරහ කෝන්තර අවසාන කර දැමීමට සිංහල අලුත් අවුරුද්ද තරම් වෙනත් වෙලාවක් තිබේද?

ඔබට සුබ අලුත් අවුරුද්දක් පතමි.

ප/ලි
ඔබ මොනවා සිතා සිටියත් මා ඔබට හෝ වෙනයම් අයෙකුට එරෙහිව නිර්නාමිකව කිසි දෙයක් කිසි තැනක, බ්ලොගයක හෝ වෙනත් ආකාරයකට පවසා නැති බවද සඳහන් කරමි.

විචාරක මගේ ඊ-මේලයට පහත දැක්වෙන පිළිතුර අප්‍රියෙල් 15 දින එවා තිබුණි.

ඔබේ මේ නව අවුරුදු අදහස පිළිගනිමි. ඔබට යම් සිත් වේදනාවක් ඇතිවුවානම් අවංකවම ඒ ගැන කණගාටුව පලකරමි. සහයෝගයෙන් ඉදිරිරියට යමු. ජයවේවා! ඔබටත් පවුලේ සැමටත් සුබ නව වසරක් වේවා. ඔබ දිගු කල මිත්‍රත්වයේ දෑත අල්ලා ගනිමි.

මේ පිළිතුර ලැබෙන විට මම පෙර සැලසුම් කර තිබුණු ආකාරයට අවුරුදු නිවාඩුව සඳහා ලංකාව පැමිණ සිටියෙමි. ඉන් දින කිහිපයකට පසු අප්‍රියෙන් 20 දා බ්ලොග්කරුවන් ගේ අවුරුදු උත්සවයක් ද සංවිධානය වෙමින් තිබුණු අතර එදින වෙනත් වැඩ කටයුතු කිහිපයක් ම යෙදී තිබුණ ද, උත්සවයට සහභාගී වීමට ද මට කැමැත්තක් තිබුණි.

මම විචාරකට පහත පිළිතුර යැව්වෙමි.

පිළිතුරට ඉතා ස්තුතියි.

මට කිසිම සිත් වේදනාවක් නැත. අප සිංහල සාහිත්‍යය ඉගෙන ගෙන නැත්තේ අපේ වරදක් නිසා නොවන බව ඔබට වැටහුණේ නම් යහපති.

දිනක හමු වුණොත් කතා බහ කරමු!

අවුරුදු උත්සවය පැවැත්වුණු දිනට පෙර දා මා රාත්‍රිය ගත කළේ මාතර ඥාතී නිවසක වුවත්, පසුදා උදෑසන බසයක නැගී පිළියන්දල මව ගේ නිවසට පැමිණ එහි තිබුණු පොත් මිටියක් ද රැගෙන උත්සවය පැවැත්වුණු ස්ථානයට යාමට මට හැකි විය.

එහිදී හමු වූ විචාරක ඔහු පැවසූ පරිදිම මා දිගු කළ මිත්‍රත්වයේ දෑත අල්ලා ගත්තේ ය.

"පාසලේ දී සාහිත්‍යය විෂයයක් විදියට ඉගෙන නොගත්තාට මාත් ඔන්න පොතක් ලිව්වා! කියවලා බලන්න" කියමින් මම මා ලියූ සිව් වසරක් මරදානේ පොතේ පිටපතක් ඔහුට දුන් විට ඔහු එය සිනහ මුසු මුහුණින් පිළිගත්තේ ය.



දැන් ඉතින් ඒ සියල්ල මතකයන් පමණි.

එහෙනම් විචාරක, අපි නැවත එහේ දී ම දවසක හමුවෙමු!

-රසිකොලොජිස්ට්

ප/ලි:
කෙසේ වෙතත්, විචාරක ගේ ඉක්මන් කෝපය සහ විවිධ පුද්ගලයන් ට කෙරුණු බැණ අඬ ගැසීම් එතැනින් නතර නොවුණු බව ද කිව යුතුය.

මා සිතන ආකාරයට සිංහල බ්ලොග් අවකාශය මනරම් වන්නේ අප එකිනෙකා වැනි විවිධ අදහස් දරණ පුද්ගලයින් එහි සැරිසරමින් අදහස්වලින් ගැටෙන නිසා ය.

ප/ප/ලි
විචාරක පිළිබඳව ලියවුණු මා කියවූ වෙනත් ලිපි:

1. 2016 දෙසැම්බර් මස 26 වැනිදින 2315 පැය
https://atampahura.blogspot.com/2017/04/2016-26-2315.html

2. විචාරක බ්ලොග්කරුවා ගේ මරණය - Some day we will all die!
https://rasikalogy.blogspot.com/2017/04/some-day-we-will-all-die.html

3. මේජර් ගුණරත්න හෙවත් ආදරණීය විචා ඔබට සුභ ගමන්
http://kolambagamaya.blogspot.com/2017/04/blog-post_29.html

4. ඔබට සුබ ගමන් විචාරක මාමේ...
http://littleflowerbuds.blogspot.com/2017/04/blog-post.html

5. සුභ ගමන් විචාරකතුමනි.. !!!
http://kalahitha.blogspot.com/2017/04/blog-post.html

6. විචාරක මලා
http://ansathudinapotha.blogspot.com/2017/04/blog-post_74.html

7. විචා...සුබ ගමන් එහෙනම්
https://vibheeshana2.blogspot.com/2017/04/blog-post_30.html

8. Three Of A Kind…Remembrances of Ilandariya, Oba and Wicha…...
http://ranrandil.blogspot.com/2017/04/504-three-of-kindremembrances-of.html

9. ළයාදර හිතවත ඔබට සුබ ගමන්
https://sugv.wordpress.com/2017/04/29/ළයාදර හිතවත ඔබට සුබ ගමන්/

(image: http://airshipdaily.com/blog/03312014-writers-duels)